feesten met ons buren: de femma van de Mikman.

Ja, ik durf de laatste vijf uren van vrijdag de dertiende nog buiten komen.

Het is er volle bak.  Het bestuur straalt … dat belooft! 

Marijke vertelt over de gezamenlijke activiteiten van de 2 Schelse Femma's en nodigt de aanwezigen uit om eens mee te komen wandelen.  Welkom natuurlijk.

Hilda -een collectief Schels femmalid- heeft plaats gehouden (met de nadrukkelijke boodschap dat ik mag plaatsnemen waar ik wil ).

Van de entree-hapjes heb ik spijtig genoeg geen foto.
Ook bij de soep ben ik nog niet foto-actief.
Maar het is allemaal super-lekker en origineel opgediend.

Hier komt het kleurig en heel smakelijk hoofdgerecht. De inhoud van het glazen potje ...varkenswangetjes.

Elementen van de uitnodiging verwerkt in een dessert.  Wie doet dit na?

Denk jij dat dit het einde is?  Fout!  
We krijgen nog een femma-appel en een snoepzak, om mee naar huis te nemen.

Een echte traditionele Schelse snoepzak!  De makers glunderen en hebben nog napret als ze vertellen over hun zoektocht om alle ingrediënten te vinden.

Ondertussen is het bijna middernacht. Zoals aangekondigd gaan de deuren op de 14e weer toe.

STRAFFE MADAMMEN!  EN DANK.

De boodschap uit de fles in mijn zak:

Volg je hart, want dat klopt!

Letterlijk exact, want ik leef nog.

De moeite waard om dit proberen waar te maken.

TO-DO: In februari iedereen uitnodigen om blogauteur te worden.  Vooraf met Bieke en Joke oefenen om de valkuilen weg te werken. 

Een hoogtezicht -nieuw traject in het Berreheibos.

Een nieuw wandel traject! Een HOOGTEZICHT!

Ons oorspronkelijk doel is: in een stevig tempo naar het “Stekjesbos” wandelen.

Maar als wij aan het Berrenheibos komen is het al bijna half 3. Wij dwalen wat rond aan het zonnebloemenveld (ook mooi) en proberen in het olifantengras te geraken (volgens spellingchecker: olifantsgras). 

We wijzigen ons doel. Het wordt een herfstwandeling in het Berrenheibos. 

Hier hebben wij de aanplanting van kleine boompjes gezien en op de paadjes genoten van de ontelbare paddenstoelen (zoek op onze blog “berrenheibos" en lees onze verslagen van 10 oktober 2013, 6 mei 2016, 9 november 2017 en 15 november 2018. 

Wij nemen het pad naast de zandberg en vanaf hier genieten wij van een nooit geziene zicht op de omgeving.  Niet te beschrijven. MOET JE DOEN!

Donderdag 7 november wandelen wij eerst naar Nelson Mandela- de Gansacker en de Ertbornstraat. 
Zijn er nog paddenstoelen in het Berrenheibos?

Op 21/11/2019 vertrekken wij langs de wijk naast de kinderopvang en via de Oude Bosstraat komen wij in het bos. Wat zijn de wegenbouwmachines aan het doen? Zijn dat voorbereidende werken voor de uitbreiding van het bos? Plots missen wij iemand. Wij wandelen terug en zien haar op een weg beneden ons. Ze was nog "foto's aan het trekken"en nam een andere weg.

Het wordt een echt bos waarin je kan verdwalen en nu al ideaal om op de wegen verstoppertje te spelen

Wandeling in Zwijndrecht en in Kallo

info:      https://www.natuurenbos.be/rietveldkallo

Irma organiseert een wandeling voor "De Torentjes" en Femma Hemiksem en Schelle wandelen mee.

Wandelaars uit Schelle, Hemiksem en Hoboken stappen op de bus aan het Kallebeek. 

Anderen in Kruibeke en aan het Steen.  In Zwijndrecht stappen wij uit en beginnen te wandelen in het Groot Rietveld.

uit publicatie van natuur en bos
"Naar Vlaamse normen is het Groot Rietveld en het naastgelegen Rietveld Kallo een rietland van ongezien formaat. In het Rietveld Kallo duik je via steigers het gebied in. Een hooggelegen vogelkijkwand biedt je een integraal uitzicht over het gebied. In het Groot Rietveld verschaffen de vlierstruiken op de dijken dan weer voldoende beschutting om ongezien te kunnen kijken naar al wat leeft in het riet."

Wandelen naar het dorp van Kallo en boterhammen eten bij café "Het Sas".

Tijd voor Deel 2.
Aan de overkant van de straat wandelen wij naar de Melkader. 
uit publicatie van natuur en bos
De Melkader is een stille getuige van een oude zeearm van de Schelde die, door de kracht van het getij tot diep in de schorren en later de ontgonnen polders drong. Het deed dienst als afwateringskanaal voor de polders en als waterweg om turf en later suikerbieten te verschepen. Vandaag is het een gekanaliseerd kreekrestant dat aansluit op de groene gordel rondom Kallo. de overgangszone van water naar land was zeer steil. Om de ontwikkeling van diverse levensgemeenschappen te bevorderen werd in 1999 een natuurvriendelijke oever aangelegd. Op termijn wordt de verbinding Beverse Dijk en de bufferzone omheen Kallo gerealiseerd. Zo zal een groene ring rond het dorp ontstaan. Dat doet de mogelijkheden voor wandelaars en natuurliefhebbers nog vergroten, zeker nu het natuurgebied de Lisdodde toegankelijk is. De Melkader vormt samen met het natuurgebied een groene ring rond Kallo.

uit publicatie van natuur en bos

ECOGOLF KALLO Toen de Golfclub Beveren uitbreidde van 6 naar 9 holes, engageerde de club zich ertoe om een ecogolf te worden met een viersterrenlabel. Hiervoor heeft de club een beheerplan opgesteld met aandacht voor de afbouw van bemesting, beregening en herbicidegebruik. Ook de bescherming en uitbreiding van natuurzones binnen het terrein horen daarbij. Je kunt het zelf gaan ontdekken op  de fiets- en wandelroutes langs en door het gebied.

In het sas wachten een grote container en andere schepen op versassing. 

 Omwegje over andere brug en dan naar aanlegsteiger van de waterbus.  Schuilen voor de wind.

Tai-Chi Flash Mob Centraal Station Antwerpen

Wikipedia: 

Een flashmob (Nederlands: "flitsmeute") is een (grote) groep mensen die plotseling op een openbare plek samenkomt, iets ongebruikelijks doet en daarna weer snel uiteenvalt. Flashmobs worden veelal georganiseerd via moderne communicatiemiddelen zoals het internet. Het aantal deelnemers staat niet van tevoren vast; hoe meer deelnemers, hoe succesvoller de flashmob.

Wandelrally "DE KLIM".

Inschrijven en documenten verzamelen: gele zone loopt vanaf uitgang school langs Witte Gevel, Oude Bosstraat (Maisstraat)naar rustplaats "Le Cheslé".

Onderweg lossen wij enkele vragen op. Wij vinden 2 burgemeesters Steenackers, een gedenkplaat in de Kapelstraat, de "onderstatie" van de centrale van Schelle, een berucht café "Las Vegas", een huis waar een leerkracht zijn jeugd beleefde, de "Atlantis", dat Paepe de achternaam is van Willem Quaey. 

Aankomst op blauwe zone = bar "Le Cheslé en het Berrenheibos. Was een kleiput. We vernemen dat in 1968 het 5e leerjaar van de gemeentelijke basisschoool bij het gemeentebestuur een plan indiende om van deze put een natuurgebied te maken. Zij gingen er met de klas wandelen, spelen, klimmen en zelfs zwemmen. 

Start van de groene zone. De poorten van een magnifiek natuurgebied staan open en we wandelen langs 2 ha zonnebloemen. We vernemen via ons  infodocument dat de verwerking en bestemming nog bekeken worden. Dat ze minimaal kunnen gebruikt worden als veevoeder. Andere mogelijkheden zijn verwerking tot zonnebloemolie of de pitten in een consumptiecircuit brengen.

Nu stappen we voorzichtig, langs de zijkant, in het olifantengras. Per ha werden er 10.000 planten aangebracht. 1 ha olifantengras verwerkt per jaar ongeveer 30 ton CO². Na 3 jaar bereikt het olifantengras een hoogte van 4 tot 5 m. Er is vastgesteld dat de plant traag groeit. Wellicht doordat hij op aangevoerde grond staat en ook niet bemest werd. De plant zal hier een jaartje meer nodig hebben, om zijn normale hoogte te bereiken. Het olifantengras kan gebruikt worden als pellets of als strooisel, kan verwerkt worden in beton, in vezelplaten en het restant kan gebruikt worden in de papierindustrie.

Al deze informatie en nog veel meer lezen wij op ons groen infoblad.

Op de begane grond zien we de putten aan de hoeve van Lemmens;

Omgeving "stekjesbos".

Via de "Den Hooghenweg" en de "Hillekensweg" bereiken wij opnieuw de rustplaats.

Als we aan de oranje zone beginnen voelen wij enkele regendruppels. 

Verkenning van de Nelson Mandelawijk. Een gracht vertrekt halfweg de Tuinlei, loopt verder ondergronds, achter de Heidestraat even zichtbaar, opnieuw ondergronds om langs de Laardijk aan het pompstation in de Vliet uit te monden. Geef de naam van deze beek!

Het weggetje van Jef Klak? Jaartal van de overstroming? De Mettekensstraat?

Frituur "Den Bareel" was vroeger een bioscoop, uitgebaat door de familie Van Baden. En last but not least aankomst in de school, waar de opdrachten kunnen verbeterd worden en wij nog extra informatie vinden over "Schelle van vroeger". 

Heel veel geleerd en mooi en gezellig gewandeld.

bezoek fort Liefkenshoek

Joepie met de waterbus naar Liefkens hoek om daar het fort van Liefkenshoek * te bezoeken.
De weermannen voorspelden het; eerst regen maar in de namiddag opklaringen.
Ondanks de flinke regen vertrekken 7 gegadigden met de busboot naar een verrassend stuk erfgoed en groene oase in de Waaslandhaven. Boottochtje van 1,5 u. Het fort ligt vlakbij de aanlegsteiger.

Het is bijna 12u en onze knapzak mogen we binnen in het gezellig cafeetje niet opeten want er is een lange tafel gedekt voor genodigden.  Wat blijkt .... er komt een dame in bruidsjurk- en boeket binnen met een man. Wij beginnen spontaan te zingen van lang zullen ze leven enz. Leuke surprise, de dame zegt dat ze een 25-jarig huwelijk vieren. Fijn, daar mogen we wel op klinken en eten iets wat op de kaart staat. Bijvoorbeeld een lekker streekbiertje Fort Na Poleon.

Om 15 uur begint de gratis rondleiding in het fort. In afwachting doen we wandelingetje rond het feitelijk klein fort. Mooi in het groen gelegen en met de koeltorens van Doel en de haven aan de skyline. Het is warempel niet koud en droog ! Mooie wolkenpartijen als waterverfjes op een aquarelschilderij.

Er zijn 2 gidsen en heel wat belangstellenden voor de rondleiding (gidsen worden betaald door de gemeente Beveren, de hoofdgemeente).
Wij hebben een fijne gids en een leuke groep met 1 dame van Nederlandse afkomst en zij staat een beetje voor de hele Oranje Natie. Grapjes tussendoor om de link te leggen tussen de Hollanders die in de Nederlanden toch redelijk wat aan de orde kwamen. Niks kwetsend en de dame kan het wel smaken. Nog wat beeldjes schieten bij een heel assortiment van diverse gerariums.

We nemen de boot terug rond 17u20 en zijn allen heel content over een amusante en leerrijke zondag.

Frie, Erna, Maria VH, Joke, Katelijne, Ann en Jan.

* volgens de Fransen : coin d'amour.

voorbereiding camino 2019 -info espiritual.

Pagina 14 : Camino Portugués van Valença tot Compostela. 

De camino roept! Vrijheid, wandelen op eeuwenoude paden, allemaal met veel goesting onderweg naar hetzelfde doel, het evangelie in het echt ervaren (iedereen zorgt voor iedereen), een bijna perfecte maatschappij? en ... Geen wonder dat pelgrims het niet bij 1 camino houden. Ook wij niet: elk jaar hebben wij een eerste stap gezet op:

Camino Francés in 2011, 2012, 2013, 2014, 2015

Camino de Fisterra en Muxia in 2016

Camino Inglès (vanaf Ferrol): in 2017
Camino Portugues: start in 2018 =tot aan de grens met Spanje= Valença.

In 2019: vertrekken wij in Valença en na 3 stapdagen op de gewone Portugese camino (via Tui, Porriño, Redolena, Arcade en Pontevedra) wandelen wij in Pontevedra naar de Variante Espiritual = een magnifieke route:  door de regio O Salnés. We zien een geweldig mooi stuk van Galicië, de Rías Baixas.  Het is een redelijk vlakke route, behalve de klim van Combarro naar Armenteira (naar Alto 460m) die is meer dan stevig. Onderweg nemen wij heel veel tijd om ons in te leven in het Galicisch leven. 

Pontevedra, Campañó, Poio, Combarro, naar Alto 460m Mosteiro de Santa Maria in Armenteira. Langs "Ruta de Pedra e da Auga" naar Barrantes, Pontearnelas, Bodegas, Monte San Roque, tot in Vilanova de Arousa.

Hier begint de etapê met een catamaran tot Pontecesures op 2.5 km van Padron centro. (navigeren in de wateren van de Ria de Arousa en in de finale op de rivier Ulla).   ***Translatio (Latijn) betekent letterlijk overdragen. Het kan verwijzen naar o.a. het verplaatsen van relieken van een heilige van de ene plaats naar de andere. Volgens kenners is het stukje over water de bron van alle routes. De legende vertelt dat het lichaam van de apostel via deze zeeroute in Padrón kwam.

In Padron sluiten wij terug aan op de gewone Portugese route en 2 stapdagen later komen wij aan in Santiago.  De laatste stapdag passeren we de Monte Agro. Meestal vergeten wij de hoogte afstand te verrekenen (+^340m= +1.7 km). Deze laatste stapdag krijgen we nog een paar heftige klimmetjes: de eerste klim van 100 naar 260m is goed te verteren (want = begin van de dag). Na 9 km volgt er gedurende 3 km een afdaling van 260m naar 100m en de laatste 5 km altijd op en af van 100 naar 200m. We komen Santiago binnen langs een voor ons nieuwe kant = langs de Av. Rosalia de Castro, Porte Faxeira en passeren vervolgens langs onze favoriete Rua Franco en een beetje later zijn we aan de Kathedraal.

www.varianteespiritual.com 

https://www.youtube.com/watch?v=yHkQ5NpGeFs
https://www.labarcadelperegrino.com/our-boats.html https://caminador.bable.de/SpirituelleVariante.html

https://www.youtube.com/watch?v=6S10qK6Pbz8
https://www.youtube.com/watch?v=YH1ooMej2yY