2018 Caminho Portugues van Porto tot Valença-verslag

Miet is overleden op 1 december 2022 -gesterkt door het Sacrament van de zieken.  Op zondag 22 januari 2023 om 10 uur is er een herdenkingsmis in de Sint-Walburgiskerk, Volkstraat te Antwerpen.

Bij leven en welzijn wandelen Chris en Frie in september 2023 nog "de seaside" tussen Porto en Santiago. Nora, Katelijne en iedereen mag met ons mee.  

Miet zal ons inspireren.

NB: Als wij meer foto's ontvangen dan verwisselen wij die met diegene die wij nu publiceren.

Er zijn problemen met verslagen waar foto's via Picasa werden ingevoerd. Picasa stopt.  Werkt wel nog indien Picasa al op computer staat. 

Caminho Portuguez : van 11 juni 2018 tot en met 22 juni 2018

Deelnemers : Chris-Frie-Hilde-Lutgard-MarieLouise-Miet-Mireille en Nicole

Voor een deel van ons groepje  is het de achtste keer op rij,

voor anderen reeds meerdere keren, maar één nieuw gezicht is erbij!

In Berchem springen we allen samen in een zelfde coupée

Hier start voor ons de Camihno Portuguez,  we zijn weer op tournée!

In de aankomsthal van Porto valt ons oog op een alerte meneer.

De taxichauffeur is met een naamplaatje van Alfrieda in de weer.

In de Residencial Princesa do Ave krijgen we een uitbundig onthaal,

het zijn enthousiaste mensen, zij doen in het Engels een heel verhaal!

We bewonderen het systeem van de eeuwenoude aquaduct van  Vila Do Condo.

Lopend door de straten zoeken we Santa Clara ,een prima onderhouden Mosteiro.

Na de lunch fotograferen we twee fietsers voor een Columbus achtige  boot

en dineren bij een Duitser, eten vis of varkenswangetjes met aardappelen en brood.

 ’s Morgens na de koffie vertrekken we met volle kracht

de juiste weg vinden….. dat lijkt minder eenvoudig dan verwacht!

De gele pijlen leiden ons steeds weer naar de Caminho die loopt langs de kust.

Niemand kan ons de juiste richting tonen;  dankzij “google maps” zijn we weer gerust.

We arriveren in Sao Pedro De Rates in de Albergue de Peregrino,

waar Christa ons vriendelijk instructies geeft en de betaling is donativo.

We krijgen een kamer toegewezen enkel te delen met één jonge Italiaan.

Het is er koel en netjes, we eten verderop een kip en komen weer op verhaal.

Het is warm en we wandelen door “ bosschages” ? en velden,

dat is een woord dat niemand van ons van tevoren kende.

We lopen onder autostrades door en zoeken de rua  José Vilas Boas,

waar we logeren in het mooie Way Guest House van Barcelinhos.

De kamers zijn ruim, het uitzicht op de rivier is prachtig,

maar met de constructie van de trap is iets mis, waarachtig.

Iemand van ons doet al gauw een val en weet niet wat het was.

De voet omgeslagen en/of verstuikt?  dat komt nu niet goed van pas…

Met man en macht trachten we de voet te verzorgen.

Voor nu  zit er niets anders op dan te rusten, de rest zien we morgen.

We halen iets warms om te eten en te drinken voor onze patiënt,

kiezen daarna een restaurant dat het voor het lekkere eten is gekend.

Barcellinhos is in feeststemming ter ere van Sint Jan, het is een hele leuke stad.

Hier zouden we wel wat langer willen blijven, als het gekund had….

Onze de taak is echter de weg verder te zetten, er zit niets anders op,

de afstand is niet zo groot, maar de stijging daarentegen is ten top.

Het is warm en via Vila Boa en Lijo beklimmen we de Alto da Portela.

De weg lijkt eindeloos, maar toch bereiken we de rua da Recoleta.

In de mooie nieuwe herberg van Portela de Tamel wacht onze vriendin,

de hospitero is wel vriendelijk, maar niemand kwam er  op voorhand in.



Stapdag vier is een van de mooiste van de caminho Portuguez.
Hij voert ons door prachtige landschappen naar Vitorino do Piäes.
Langs zandpaadjes en een holle weg bereiken we de Estabulo de Valinhas.
Je zou geloven dat hier het paradijs op aarde was!

De stallen werden omgebouwd tot kamers, erg vernuftig

Het is er trendy, lekker koel en bijzonder luchtig.

We luieren, maken kennis met Duitse dames en drinken van de aangeboden wijn

En aan de lange tafel genieten we van het eten en het gezellig samen zijn.

Door het lieflijke landschap schrijden we verder naar ons doel van vandaag.

We begeven ons naar Ponte de Lima, het is niet zo ver, dus doen we traag.

We zijn verbluft van de schoonheid van het zicht op de brug over de blauwe rivier

en besluiten prompt iets te blijven eten op de promenade hier.

Vanaf deze plek blijkt het toch nog een serieus eindje gaan

Eer we voor ons verblijf Old Village Hostel staan.

Alvoor we iets te eten zoeken, verzamelen we al onze was,

de hospitera zorgt vandaag voor de droog en de plas.

Na het drinken van een  tonic met gin

stappen vier van ons de stad weer in

De anderen besluiten te blijven op het terras

Heel fijn, alleen spijtig dat de straat rumoerig was.

De weg van Ponte de Lima naar Rubiäes is prachtig maar bijzonder lastig.

Na een laatste stop beginnen we met zes aan de ernstige klim, het is machtig!

We klauteren het stenen pad omhoog naar de Grande de Labruja op eigen tempo 

en arriveren in de namiddag om te overnachten in de herberg van Constantino.

Het jonge koppel brengt ons met de wagen naar een eetgelegenheid.
Bij hun familie , want er is daar niets voorhanden, noch wijt noch zijt.
’s Morgens vroeg trekken we de deuren achter ons toe.
We hebben goed geslapen en zijn helemaal niet meer moe

Het is alweer onze laatste trip en via de klim Alto San Bento.

Zien we plots in de verte het brede bekken van de Rio Minho.
Via kleine stenen weggetjes passeren we Pereira en Fontoura
en vinden vlot de Resisdencial San Giäo in het mooie Valença!

We genieten van het toeristentreintje die ons tot over de grens met Spanje leidt.
Flaneren langs de winkels met handdoeken en allerlei spullen uit kurk bereidt.
We eten in een mooi restaurant en zien het Engels-Aziatisch koppeltje terug,
voor ons is dit de laatste stapdag , wij hebben weer een fijne Caminho achter de rug.

Er rest ons nog de kans om de mooie stad Porto te ontdekken.
Dat doen we dan ook uitbundig, we komen aan ons trekken.
Van de ene naar de andere oever, met de metro, kabelbaan of lift.
Van Porto proeven, degusteren in de Mercado tot koffie drinken in de Majestic!

Al viel de locatie in eerste instantie niet zo goed mee als we hadden gedacht,
we maken het er goed naar ons zin, zelfs beter dan verwacht.
We bezoeken de kathedraal en beleven een schitterende avond met de Fado.
Op de valreep bezoeken er nog enkelen van ons de befaamde Livraria Lello.

We schrijven wederom in ons hoofd en in ons hart een heerlijk mooi verhaal.
De landschappen waren adembenemend, de mensen vriendelijk en spontaan.
Maar het  allerbelangrijkste van deze tocht is ons toch ons fantastisch team,
die samenhorigheid en échte vriendschap is toch heel bijzonder om te zien!

Mireille Nauwelaert