Op de fotostrip zijn wij nog op weg naar de Rupeldijk. Wij wandelen even op de dijk en zien in de verte de kerktoren van Wintam. Wat later: terug naar beneden om voor de eerste keer vanavond in het Broekbos te stappen. Ondanks de regen van de voorbije nacht is het er opvallend droog. In dit gebied is afwisseling troef. Nog eens via een poortje uit en later terug in. Iemand zegt: dit is de mooiste wandeling! In de omgeving van de wielen staan rietplanten. Luce wijst ons op een smal rietblad met kleine puntjes. Van een gids in Polderbos kent zij het volgende verhaal:
De duivel heeft lang geleden zijn tanden in ieder rietblad gezet, uit razernij over een verloren wedstrijd met God. Het bewijs hiervoor vormen de drie kleine puntjes die midden op het lange smalle rietblad zichtbaar zijn en worden daarom ‘duivelsbeet’ genoemd. Riet is een schitterend en bijzonder gewas. Hoe deze plant op aarde is gekomen vertelt deze oude legende met een knipoog. Dankzij deze duivelsbeten kunnen wij riet onderscheiden van de andere soorten uit de grassenfamilie.
Wij zijn weeral een mooi verhaal rijker!
Ons einddoel komt in zicht. Stappenteller geeft 5 km en wij hebben 1 uur en 15 minuten gestapt. De lichten gaan aan bij de auto's en fietsen.
Een bericht van Toerisme Rupelstreek:
Bedankt voor al jullie stemmen. We behaalden een mooie 2de plaats in de wedstrijd "Wandeling van het jaar". Heb je "Nen Nielse Oemweg" zelf nog niet uitgetest? Twijfel dan niet en trek je wandelschoenen aan.
