Verslag in rijm - Camino van 02/09/2014 tot en met 11/09/2014
Deelnemers : Chris, Frie, Hilde, Mireille(verslag)
en Nicole
Onze vierde etappe
begint wederom,
's morgens vroeg aan Schelle perron
In Madrid landen we an Terminal twee,
de schuttlebus staat reeds op de rez-de-chausée .
's morgens vroeg aan Schelle perron
In Madrid landen we an Terminal twee,
de schuttlebus staat reeds op de rez-de-chausée .
Wanneer we aankomen in
station Chamartin,
zit de sfeer er al
heel goed in.
In eerste klas naar
Leon en ontvangst als echte VIPS,
met cake en koekjes,
allerlei drankjes en chips!
In Leon gaan we onmiddellijk
op zoek
 |
| Madrid Chamartin: in de VIP ruimte van RENFE |
naar “ons” restaurant
bij de kathedraal op een hoek.
We starten alvast met
een schitterend feest,
 |
| bij vertrek uit Pensión Blanca B&B in León |
De alternatieve route leidt
ons naar Villar de Mazarife en via Fresno
stappen we door een
landschap met laag struikgewas, het is erg droog,
hevige zonneschijn en slechts
één enkele boom, de temperatuur is hoog.
Het gaat best wel een beetje moeizaam vandaag.
Het gaat best wel een beetje moeizaam vandaag.
Een rugzak lijkt
scheef te trekken, maar ‘t is niet waar.
Het is de dame zelf
die overhelt naar rechts,
wellicht te weinig
vocht in combinatie met het loslaten van stress?
We zoeken oplossingen en als we toekomen loopt niemand nog schuin.
We zoeken oplossingen en als we toekomen loopt niemand nog schuin.
In Hostel Casa de
Jesus is het heerlijk bekomen onder de
bomen in de zalige tuin.
Het eten is lekker en
we slapen in een kamer van zes zonder
burengerucht.
Onze eerste stapdag
zit erop en iedereen is weer gezond, we zijn opgelucht.
Schrijdend langsheen het pad met druiven voelen we ons echt op de camino.
Gezwind en al zingend stappen we verder naar Villares de Orbigo,
waar we logeren bij
Pedro en praten met een globetrotter uit Australië,
een Amerikaan en zijn
broer, maar ook met Andrea uit voormalig Germanië
Toont ons geknoopte
lookbollen, ooit won hij een Zwitserse prijs
voor zijn werk.
Hij loopt met ons mee
met de kerksleutel in de hand en hij is ontzettend fier,
zodat onze orgeliste
zelfs even mag spelen op het klavier.
We stappen via
Santibanez de Valdeiglesias naar Astorga.
Passeren het Cruz de
San Turibio, net voor San Justo de La Vega.
In Astorga regelen we
onze treintickets retour, zo is dat alvast achter de rug.
Op het eind van de
route komen we hier voor een bezoek nog terug.
Als we komen voorbij een moderne kerk met mozaïek,
Bewonderen we de afbeeldingen, er is iemand die ons ziet.
Als we komen voorbij een moderne kerk met mozaïek,
Bewonderen we de afbeeldingen, er is iemand die ons ziet.
We krijgen een gratis rondleiding
aan de overkant in het atelier,
waar kunstwerken klaarliggen
om af te werken en wij krijgen zelfs een steentje mee.
Nu volgen we een paadje dat evenwijdig loopt met de weg richting El Ganso.
Nu volgen we een paadje dat evenwijdig loopt met de weg richting El Ganso.
Daar kruist het pad de
weg en wij begeven ons richting Murias de Rechivaldo.
In Hostal Las Aguadas
krijgen we pompoensoep en een vegetarische omelet,
aan de tafel met
Australiërs en Birgit, maar ‘s avonds in de patio vliegen we discreet naar ons
bed.
Een lichtjes stijgende
rechte weg voert ons in de richting van de bergen.
Het is nog vroeg en
koel en de inspanning lijkt van ons (nog) niet veel te vergen.
We vertoeven in een
prachtige omgeving en komen voorbij Rabinal del Camino.
Dit stadje is verbazend mooi en volledig
ingesteld op de pelgrims naar Santiago.
Wat zouden we hier graag willen blijven, maar wij moeten verdergaan.
Wat zouden we hier graag willen blijven, maar wij moeten verdergaan.
We eten een pasta,
zien Andrea terug en blijven even bij haar staan.
Op het einde van de dag is het zwaar klimmen naar
Foncebadon,
een erg vervallen dorp
waar het logement in Convent toch heel wat beter kon.
Nochtans was deze plek ooit zeer belangrijk en de man van het ontbijt
vertelt ons over het
verleden, het Spaans Concilie van 1000 jaar geleden, heel uitgebreid.
Echter wij moeten
verder, want vandaag is het een bijzondere dag,
we komen langs Cruz de Ferro, waar iedere pelgrim zijn steentje
neerleggen mag.
Na twee kilometer
doemt de reuze boomstam met het ijzeren kruis voor ons op.
Veel sneller en minder
pittig dan we voorspelden, naderen we de top.
Iedere pelgrim legt zijn
steentje, juweel, foto of een boodschap neer aan de voet van de mast.
Een ontroerend moment,
voor iedereen anders, het afleggen van een of andere last.
Langs de weg komen we langs
de kluizenaar van Manjarin.
We krijgen een stempel
en iemand bezoekt de échte latrin(e)!
Er hangen vlaggen en
wegwijzers naar alle richtingen van de wereldbol.
Hier ontmoet je een
pelgrim van 1000 jaar geleden, schuilend in een hol.
Tijdens de afdaling
genieten we van een mooi panorama.
Zijn dat regenwolken
of is het een fata morgana?
Het giet nu echt en
iedereen verdwijnt onder zijn poncho,
gelukkig vinden wij
vrij snel beschutting in El Acebo.
Sommige pelgrims zijn
behoorlijk nat tot in hun schoen.
Verder wandelen is
voor velen niet meer te doen.
Taxi’s worden aangeroepen,
maar dat is niet aan ons besteed.
Stappen in Riego de
Ambros, de weg ernaar toe, verdeeld.
Vier nemen de weg en
eentje gaat langs de baan.
Maar een uur of wat
later ziet zij ons staan.
Besluit dan om samen
verder te dalen, maar het blijft erg nat.
De paden met leisteen
zijn vreselijk grillig en lijken glad.
 |
| Nog eens achterom kijken naar het dorpje met de bar. |
 |
| Aan een 2sprong: baan of weg. |
Het is even zoeken
naar de Albergue Santa Marina.
Hier spreekt men Frans
en is men nogal streng en intolerant.
Ook onze Franse kamergenoten
zijn niet erg plezant.
Een van ons besluit wat te rusten in de mooie kamers,
Een van ons besluit wat te rusten in de mooie kamers,
anderen proeven van
patatas bravas en calamares.
Doch spoedig zijn we
weer tezamen
en drinken nog tinto
om goed te kunnen slapen.
We gaan weer op pad en
via Campo bereiken we Ponferrada,
waar ons een grote
verrassing wacht, een processie, een grote parada(e)!
We merken reuzen en
mensen met klederdrachten uit gans de
streek.
Er spelen fanfares,
het is hier feest, gewoonweg midden in de week!
We ontdekken dat 8 september het feest is van de Virgen de la Encina.
We ontdekken dat 8 september het feest is van de Virgen de la Encina.
Weten niet wat het
betekent en zoeken geconcentreerd in onze diccionaria
Plotseling staat er
een camera met micro en een Spaanse gids voor onze neus,
we komen op TV, het
wordt bijzonder grappig en we hebben geen keus.
Overlopen onze laatste
stapdag en besluiten hoe fijn het tot hiertoe was.
Nu nog de laatste
tocht naar Cacabelos en in het hostal La Gallega
doen we onze was en kiezen voor een lekkere Paëlla.
diavoorstelling terugkeerdag 1
Nog in Cacabelos.
Na bezoek aan de kerk
en de markt vinden we de parado del autobus
Richting Ponferrada
waar we overstappen naar Astorga aldus.
Vandaag wordt het een
zalige dag in deze mooie stad.
De Kerk, het museum en
het paleis van Gaudi , maar ook dat van de chocolad(e)
Logeren in het sterren
hotel Spa Ciudad niet ver van het station,
heerlijk lunchen en
dineren tot je niet meer kon.
Bij wijze van contrast
slapen we vannacht in een kingsize bed,
met prachtige
badkamers en dito toilet.
diavoorstelling
terugkeerdag 1. In ASTORGA
Vroeg uit de veren, maar redelijk fit
nemen we in Astorga
station de trein naar Madrid.
Ons ontbijt bestaat
uit koekjes van ons rantsoen
en coca cola uit een
automaat, het is best wel te doen.
Om 11 uur belanden we
in Chamartin – Madrid,
nemen de forens naar
Atocha en arriveren dan dicht
bij ons hotel
Mediodia, een gigantisch complex,
wat is het hier voortreffelijk,
we staan perplex.
Twee doen een dutje,
drie besluiten de stad reeds te verkennen.
Marcheren naar de
Plaza Mayor zonder rugzak, ‘t is even wennen.
Bekijken de imposante
gebouwen en lopen winkel in en winkel uit.
Geven af en toe aan de
unieke straatartiesten een duit.
Later lopen we langs
de Kathedraal en het Koninklijk paleis.
Het is nog aangenaam warm
en we eten een ijs.
Het sfeervolle Casa Maria
heeft een waterverstuiving systeem ,
galant is de ober,
maar venters van gadgets staan om ons heen.
diavoorstelling madrid 1
Op de laatste dag in
Madrid zoeken we de Mercado San Miquel en het punt zero.
Dat laatste is te
vinden op de Puerta del Sol, daarna nog
gauw langsheen het Prado.
Kuieren langs de
botanische tuin en aansluitend begeven we ons naar de trein.
Tenslotte vliegen we naar
Brussel waar we straks weer terug thuis zullen zijn.
diavoorstelling madrid 2
Tot slot nog enkele belevenissen in een notendop.
Die maakten onze tocht
weer op en top.
Een man met dreadlocks
op slippers passeerde ons pad.
Alsook de vriendelijke
Kevin verkleed als kat.
Een meisje dat sliep
in openlucht onder een balk,
een pelgrim onderweg
met een prachtige valk.
Een kraampje met bio
sapjes uitgebaat door een hippie,
een verweerd kerkhof,
zwermen vliegen en een slaapzaal vol graffiti.
En dan nog enkele ware mirakels signaleren.
En twee handdoeken, een
klein en een groot formaat,
werden zomaar omgetoverd
in drie bieren op een plaat!?
Mireille Nauwelaert 16/09/2014
|
17:56 (21 uur geleden)
 | | ||
Maria Julia heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Blad 2: camino 2014." achtergelaten:
Wat een leuke tekst en filmpjes ! En voilà Belgica en Flaminco staan weeral op de kaart en Spaanse TV.
Wat een leuke tekst en filmpjes ! En voilà Belgica en Flaminco staan weeral op de kaart en Spaanse TV.
Albergue-Casa las águedas (volgens de stempel in ons boekje).
Via volgende link lees je het Camino-verhaal (én Frankrijk én Croatië) van de Australiërs.
funagainblog.wordpress.com
Hieronder een beschrijving van onze trajecten in 2014.
Reeds voor de vierde maal en zoals steeds zullen ze als eerste etappe de trein in Schelle nemen van 6.25! Aan iedereen : van harte welkom aan het perron.
Aan diegenen die hun graag “ in gedachten” mee volgen, ziehier een kort overzicht van het verloop van de stapdagen : Na een vlucht van Brussel naar Madrid en met een trein vanuit het station Chamartin hopen zij in de mooie stad Leon rond 17.34 h te arriveren. Op 500 m van het treinstation en op 10 min lopen van de Gotische Kathedraal de Leon en de Casa de Los Botines van Gaudi werd een B&B gereserveerd met kamers met een kleurrijke inrichting! Kwestie van een goed begin!
Woensdag 3
september beginnen ze aan hun pelgrimstocht en stappen vanuit Leon naar Villar de Mazarife.
Onderweg passeren zij enkele kleine typische dorpjes. De droge hoogvlakte – de Paramo - heeft een
vegetatie van lage struiken, zoals citrusroosjes, lavendel en brem. Overnachten
doen ze in Hostel Casa de Jesus ( als er plaats is).
Donderdag 4
september: Van Villar de Mazarife naar Villares de Orbigo. Ze lopen nu
op een pad waar op de hellingen terrassen met fruit en druiven aangelegd zijn,
vervolgens door een eikenbos en zien in de verte de Montes de Leon liggen. Overnachten in Albergue de Villares de
Orbigo (dit is alleszins het plan).
Vrijdag 5
september : van Villares de Orbigo naar
Murias de Rechivaldo. Vandaag komen ze langs Astorga waar waardevolle
overblijfselen uit de Romeinse periode, zoals muren, tempels, thermen en een Romeinse villa, kunnen bewonderd
worden. De nacht wordt doorgebracht in Albergue Rural las Aguedas.
Zaterdag 6
september: van Murias de Rechivaldo naar Foncebadon. Foncebadon was
duizend jaar geleden een belangrijke pleisterplaats. Hier werd ook zoveel jaar
geleden een Spaans concilie gehouden.
Vandaag vindt men hier enkele bars en restaurants en hostales voor de
opvang van de hedendaagse pelgrim. Zij slapen vannacht in Hostel Convent.
Zondag 7
september : van Foncebadon naar Molinaseca. Deze dag
wordt een belangrijke mijlpaal in de “WEG”.
Vandaag komen ze langs het bekende Cruz de Ferro gewandeld. Het is aan dit ijzeren kruis dat bedevaarders
sedert jaren een meegebrachte steen neerleggen, als symbool van de last die ze
dragen en waarvan ze zich kunnen bevrijden door het ondernemen van hun
pelgrimstocht naar Santiago. Slapen doen
ze deze nacht in Hostel Santa Marina.
Maandag 8
september : van Molinaseca naar Cacabelos. Deze dagtocht
leidt langs de hermitage San Roque, Campo en Ponferrada, waar men een
uitgestrekt imposant complex uit de Middeleeuwen kan bezichtigen en via het
glooiende landschap met wijngaarden van de Bierzo zullen ze arriveren in
Cacabelos waar ze overnachten in Hostel La Gallega.
LA VIRGEN DE LA ENCINA ES LA PATRONE DE LA COMARCA.Cuenta la tradición que fueron los caballeros templarios los que encontraron la talla de la Virgen en el hueco de una encina. Una leyenda narra cómo la talla de la Virgen traída de Tierra Santa por Santo Toribio, obispo Astorga, fue escondida con el fin de preservarla de las invasiones musulmanas. El rastro de la imagen se perdió y siglos después, los templarios encontraron la talla oculta en el interior de una encina mientras se aprovisionaban de madera. La Virgen adoptó el apelativo del árbol en el que había sido hallada.
En el siglo IX, San Genadio la escondió en Ponferrada para ocultarla de las rafias musulmanas, pero con tanto celo que no se supo nada de ella hasta varios siglos después, sobre el año 1300 en que los Templarios al comenzar la construcción de su Castillo en Ponferrada (el Castillo de Ponferrada), necesitaron de mucha madera, y un ocho de septiembre (día de la Natividad de la Virgen y día elegido para muchas de sus manifestaciones), al ir a cortar una encina, ésta se partió y en la mitad que quedó de pie apareció un nicho con una imagen de estilo bizantino de la Madre y el Niño.
Dinsdag 9 september :
Na afhandeling van noodzakelijke zaken (was in droogkast, naar postkantoor enz) verplaatsen wij ons een halve dag vroeger -met ALSA- richting PONFERRADA en vervolgens naar ASTORGA.
Woensdag 10 september : terugkeer naar Madrid. Met de trein van 7.32h vanuit Astorga naar Madrid. Aankomst voorzien rond 11 uur. Gans de namiddag en avond is er gelegenheid om de stad te bezoeken. Reservatie in Hotel Medioda.
LA VIRGEN DE LA ENCINA ES LA PATRONE DE LA COMARCA.Cuenta la tradición que fueron los caballeros templarios los que encontraron la talla de la Virgen en el hueco de una encina. Una leyenda narra cómo la talla de la Virgen traída de Tierra Santa por Santo Toribio, obispo Astorga, fue escondida con el fin de preservarla de las invasiones musulmanas. El rastro de la imagen se perdió y siglos después, los templarios encontraron la talla oculta en el interior de una encina mientras se aprovisionaban de madera. La Virgen adoptó el apelativo del árbol en el que había sido hallada.
En el siglo IX, San Genadio la escondió en Ponferrada para ocultarla de las rafias musulmanas, pero con tanto celo que no se supo nada de ella hasta varios siglos después, sobre el año 1300 en que los Templarios al comenzar la construcción de su Castillo en Ponferrada (el Castillo de Ponferrada), necesitaron de mucha madera, y un ocho de septiembre (día de la Natividad de la Virgen y día elegido para muchas de sus manifestaciones), al ir a cortar una encina, ésta se partió y en la mitad que quedó de pie apareció un nicho con una imagen de estilo bizantino de la Madre y el Niño.
Dinsdag 9 september :
Na afhandeling van noodzakelijke zaken (was in droogkast, naar postkantoor enz) verplaatsen wij ons een halve dag vroeger -met ALSA- richting PONFERRADA en vervolgens naar ASTORGA.
Woensdag 10 september : terugkeer naar Madrid. Met de trein van 7.32h vanuit Astorga naar Madrid. Aankomst voorzien rond 11 uur. Gans de namiddag en avond is er gelegenheid om de stad te bezoeken. Reservatie in Hotel Medioda.
Donderdag 11
september : terugkeer naar Schelle . Kans tot
bezoek van de stad tot 14.30 h .
Opstijgen om 17.35h – aankomst Zaventem 19.55
MADRID OP MAAT.
http://www.een.be/programmas/vlaanderen-vakantieland/madrid-op-maat
2014: Van León tot Cacabelos (nog 191,2 km tot Compostela).
Link naar verslag Jan op weg naar Compostela -deel info traject Cacabelos naar Villafranco del Bierzo dat wij niet gestapt hebben.
De natuur heeft geen haast;
Atoom voor atoom, beetje bij beetje,
bereikt zij haar doel.
Ralph Waldo Emerson.
Wij hebben ook geen haast: onderweg zijn is nog altijd belangrijker dan aankomen.
