Met "okra Schelle" naar Oostende.

Met "okra Schelle" naar Oostende op donderdag 27 juni 2024.

Het is een heel mooie, zonnige dag.

tof: voor mij enkele nieuwe gezichten, en blij met veel gekenden.

Om 8:25 stappen wij op de bus aan de kerk -richting station A'pen-ZUID.  Gilbert koopt aan het station onze 65plus tickets, terwijl kunnen wij ons rustig naar het perron begeven.  

Het is de afsluitperiode van het schooljaar, de vakantiesfeer is er al.

De treinbegeleider heeft een plan met zijn dubbeldekker en zijn passagiers: wij  werken mee en zetten ons in beweging.

Aankomst in Oostende: Stationsomgeving met de strooibalen, herkenbaar teken van het James Ensorjaar. Op minder dan 2.000 stappen van Stadsmuseum en van het James Ensorhuis. 

Ook de Sint Petrus-en-Pauluskerk valt direct op. De monumentale voorzijde is gericht naar het oosten (in tegenstelling tot de meeste kerken, die meestal naar het westen gericht zijn). Speciaal voor het effect op de reiziger die Oostende binnenkomt.

Onze voorzitter vertelt heel kort over de geschiedenis van de kerk: zij verving de Sint-Pieterskerk, die door brand vernield werd op 14 augustus 1896. Tof dat er een deel van de oorspronkelijke kerk zichtbaar blijft: "De Peperbusse" is de toren achter de huidige kerk. De nieuwe kerk is gespiegeld aan de gotische stijl van de Dom van Keulen en aan de neogotische Votivkirche in Wenen. Achter in de kerk bevindt zich een neogotische kapel met het praalgraf van onze eerste koningin Louise Marie.

In de nabijheid van en in "de Peperbusse" gaan wij eten 

-voorgerecht: 2 garnaalkroketten met garnituur.

-hoofdgerecht: kabeljauwhaasje met asperges, puree en lekkere mosterdsaus

Alles heel lekker en we zitten in een heel mooie omgeving. 

Tijd voor actie: met tram vanuit Oostende Station tramperron 1 naar de Atlantikwall.

7 haltes en 20 minuten later zijn we klaar voor de "duinbeklimming" via gemakkelijke staptreden en zowel links als rechts een trapleuning. Heerlijke inspanning op eigen tempo. 

Bij de eerste kennismaking zag de wandeling 2e wereldoorlog op de atlantikwall er voor mij onveilig uit.  Geen trapleuning en geen licht in onderaardse gangen. Dit was alleen in het begin. In de loop van de rondleiding is alles veilig ingericht. Veel afwisseling en omdat we op een hoge duinenverdieping wandelen krijgen wij  mooie zichten op zee. Via de koptelefoon vernemen wij informatie over de militaire opstellingen of over de woningen of gangen waarin wij ons bevinden. De rondleiding over de eerste wereldoorlog is voor een volgende maal.  

Met de tram terug naar Oostende station. Daar drinken of eten wij een kleinigheid. Om 17:19 vertrekt de trein naar Antwerpen-Zuid, waar wij overstappen op een bomvolle autobus naar Schelle  (schoolkinderen staan op en bieden ons hun zitplaatsen aan). Zijn wij dan al oud? Retorische vraag! 

Een gesprek met een medereizigster op de autobus, doet mij later beseffen dat wij mogelijk vroeger al samen wandelden bij femma. Top.

Dankbaar dat het okra-bestuur uitstappen inricht.