donderdag 19 juli 2012

Wandelen ... 1 keer in de regen.



Maandag 16 juli. Het heeft een hele dag geregend. Afwachten dus of er wandelaars komen opdagen… Ik was niet de eerste die op de parking aan het station aankwam: Mireille was me voor en stond me al op te wachten. Daarna daagden nog vijf dappere wandelaars op: Agnes, Frie S., Irène, Lieve en Joke. Iedereen had zich gewapend met paraplu en waterdichte kledij tegen de regen.
Dit keer stappen we via de Provinciale Steenweg naar Hemiksem. We slaan, eens de Vliet overgestoken, de eerste straat rechts in die door de nieuwe wijk loopt. We blijven braaf op het asfalt, want er is te veel water en slijk op het braakliggend terrein, waar we al eens zijn doorgetrokken. Dan trekken we links naar de Abdij van Hemiksem. Wat heeft Hemiksem toch een prachtig gebouw en een prachtig park op haar grondgebied. We zien dat de werken gestart zijn van de nieuw jeugdlokalen.
We keren via de Scheldedijk naar Schelle terug. Ondanks de lichte regen besluiten we toch de grotere toer te maken langs de Maaielei. De wei staat flink onder water. Het zal beter weer moeten worden, wil de jeugd hier met Casa Blanca hun tentjes kunnen zetten. We lopen via  het bruggetje naar de Peperstraat.
Even verder nemen Lieve en Irène afscheid en maken hun wandeling wat korter. Ook Joke neemt de kortere weg naar huis als we de Ceulemansstraat passeren.
We bereiken de Provinciale Steenweg en stappen terug naar ons vertrekpunt. Hilde gaat recht naar huis. Dus geen nababbel, zoals op sommige vorige wandelavonden;
We zijn een beetje nat geworden, maar we zijn toch tevreden dat we wat frisse lucht hebben binnengekregen vandaag en van mekaars gezelschap hebben kunnen genieten.

Hilde



Maandagavond 9 juli. Tijd voor de wandeling van KAV, pardon van Femma Schelle Sint-Petrus en Paulus. Eén voor één komt elke wandelaar aan op de parking van het station van Schelle. We zijn met een flinke groep: Agnes, Erna, Irène, Jeanne, Frieda D. H., Frie S., Lieve, Maria, Marie-Jeanne, Mireille en Hilde. Plezant is dat wel.
We trekken via de Tuinlei naar het nieuw aangeplante bos ‘Het Brennerheidebos’. Aan de banken houden we even halt. Maria verklapt ons een geheim. Nu wil je uiteraard graag weten wat ze ons vertelde, maar dat ga ik niet vertellen, want dan is het geen geheim meer, he?
We wandelen verder langs de Hillekensweg. Aan de bank van Gilbert Van der Aa houden we nog eens een korte halte. Maria neemt foto’s. Daarna slaan we de weg door het stekskesbos in. Daar moeten we de muggen en de dazen trotseren, maar niemand werd gestoken. Zo bereiken we de hoeve van Lemmens. Toch is het iedere keer weer genieten van het mooie landschap als je op het hoogste punt van Schelle staat. We stappen verder door de Spelten terug naar de Steenwinkelstraat.
Onderweg wordt er veel gebabbeld, nu eens met de ene dan weer met de andere. Gezellig!
Terug op de parking wordt nog een kunstfoto gemaakt van onze handen.
Iedereen is tevreden dat ze mee gewandeld heeft. Zo samen wandelen werkt stimulerend. Je leert nieuwe mensen kennen en je ontdekt stukjes van Schelle, waar je alleen niet zou komen. 

Hilde

1 opmerking:

liliane zei

Regen of geen regen, alle dagen ben ik buiten in de voor en namiddag om te wandelen met mijn hond Zoë