Blad 10: Epiloog. Camino's Finisterre en Muxia 2016.



Epiloog – Santiago de Compostela – Finisterra – Muxia – van 14 juni 2016 tot en met 25 juni 2016
Deelnemers : Frie – Hilde – Marie Louise – Mireille (verslag)


Heel vroeg in de morgen, maar met een uitstekend humeur
worden we afgezet aan de Crowne Plaza door onze chauffeur.
Weldra installeren we ons in het prachtige klooster van San Martino Pinario,
aansluitend in een cafeetje op de stoep, aan de  Praza de Fonseca do Franco.

Anno het jaar twee duizend zestien, de vijftiende juni meer bepaald,
nadat we het vorige jaar onze Compostela hebben gehaald,
gaan we op trektocht met z’n vieren, bij wijze van epiloog,
naar Muxia via Cee, Finisterre en Lires, in een boog.

De vriendelijke paters serveren ons heel uitgebreid,
een heerlijk diner ’s avonds en ‘s morgens een stevig ontbijt.
Een half uurtje later staan we in Sarelo do Baxio en kijken we om,
daar torent boven de bergen het imposante Heiligdom!




Het regent een beetje, maar niemand is gedeerd,
want de temperatuur is prima en we zijn goed gekleed.
Onze uitrusting bestaat uit poncho’s, jassen en getten,
Tevens met zeilen , hoedjes en petten….

De eerste dag is meteen één van de zwaarste parcours.
We zijn nog niet getraind, maar we zijn wel heel stoer….
Doch, mede door een medicijn voor het niezen,
zal iemand noodgedwongen voor vervoer moeten kiezen.

De weg naar Negreira is mooi en in San José krijgen we een hoek voor vier.
We gaan op zoek naar een restaurantje  en maken plezier.
Echter ’s nachts is het in de albergue een begankenis.
We slapen niet erg veel, maar zijn zonder enige ergernis.

 In de ochtend voelt Iedereen zich weer gezond en fit.
We hijsen ons in de regenkledij en vertrekken met pit.
De weg naar Vilaserio is lieflijk, ’t lijkt een beetje Zwitserland.
En de zon begint te schijnen bij het naderen van het O Rueiro pand.




Een fijne kamer aan de overkant staat te wachten,
Een eigen douche en toilet, er zijn geen klachten….
Dan merken we dat onze deur kleppert en niet goed past
en tot overmaat zit ’s morgens iemand in de badkamer vast.

 
Vandaag naar Ponte Olveira, het wordt een stevige trip.
We kijken uit naar ons verblijf O Refugio, door “den Helmut” getipt!
Het terrein lijkt echter een containerpark, maar dan een louche.
Zonder elektriciteit, muffe bedjes en een koude douche…
 
 
Dineren en ontbijten durven we hier niet zo gauw…
Zodus vertrekken we voor dag en dauw…..
Op het terras van de CasaLoncho bestellen we spek en omelet.
De regenkledij voorgoed opgeborgen en ons in het zonnetje gezet.
 

 Na een nog een kortere wandeling dan eerst voorzien
Arriveren we in O Logoso, er zit  al een man of tien.
Leuke mensen, een mooie kamer en een zonnig terras,
Bovendien doen de dames van de albergue onze was!



Via Castelino begeven we ons vandaag naar Cee.
Na enkele uren zien we in de verte de blauwe zee.
Onderweg pick nicken we heerlijk in het groen,
15 km geen bar of winkel, maar het is vanzelf te doen.





Hostel Moreira geeft een prachtig uitzicht op de promenade
We flaneren langs kunstwerken ver weg van de autostrade.
We eten in  Corcubion  bij “Mar Viva”, een gezellige peixeria.
Waar enkelen zich wagen aan het proeven van heerlijke Pulperia!


Tijdens de midzomernacht langsheen de haven in de  baai,
genieten we van de lichtjes van de kustlijn en de volle maan.
’s morgens ontbijten we in een shoppingcenter met  trendy taverne
en gaan weer op pad via de Kerk van San Marcos en de heilige Carmen.



Via een smal hol steil weggetje komen we bij een bospad aan.
Plukken wat bloemen en blijven om te rusten even staan.
In een prachtig hotel aan de witte zandbaai van Estorde van Sardineira,
laten we ons verwennen en lopen verder langs het strand op weg naar Finisterra.

 
In het centrum van Finisterra vinden we vlot de Albergue  Municipal.
We worden vriendelijk onthaald en krijgen ons diploma, het tweede al!
Nu gezwind op pad naar het einde van de wereld toe en naar de Faro.
We bereiken moeizaam de kaap,  het is warm en waar is hotel Rustico?



Het uitzicht is mooi, daar aan het nulpunt op het eind van de landtong.
Volgens de Romeinen is het hier dat de Zee der Duisternis begon.
Hier was het dat pelgrims hun kleren verbrandden en doken in de zee.
Wij duiken het museum in, kiezen kaartjes en iemand zwemt met dolfijnen mee…


Het is al laat en we zijn een beetje het noorden kwijt.
Hopelijk vinden we Hostel Rustico de Spa op tijd.
Na een stevige klim en een klein misverstand qua aantal bedjes,
kunnen we ons installeren  in de mooie kamers, ze zijn heel erg netjes.



Het was een hectische dag, maar na de douche zijn we weer paraat.
Gaan vrolijk op zoek naar een restaurant ergens verder in de straat.
Het eten is hier lekker, maar de porties zijn bijzonder groot.
’s morgens serveren ze streekproducten en rozijnenbrood.
 
Iemand beloofde aan onze beschermer uit Nederland
dat we zouden zorgen voor wat Finisterre zand.
Dus, is onze opdracht des morgens in de vroegen,
met z’n allen en met succes naar een strand te zoeken.


De tocht naar Lires heeft weer bijzonder mooie momenten in petto.
We ontmoeten hippies, zij bieden ons sapjes en fruit en dansen de tango.
Bovendien zingen ze nog een mooi lied over fiesta en amor.
Mogen we ook gebruik maken van het speciale sanitair, por favor? 

    laatste foto = Irm en Luc op 90e stapdag.  Vertrokken in Schoten https://irmluc.wordpress.com/

De hospita in Lires, die doet ons meteen een plezier.
We krijgen de keuze : één badkamer voor acht of twee voor vier?
Als verrassing is er voor één iemand een kingsize bed
en bovendien is er voor dezelfde prijs,  een tussendeur gezet.

De zonsondergang is hier enig in zijn soort.
De langste dag mogen meemaken in dit liefelijke oord…
wij beschouwen deze aanblik als een privilege,
een meerwaarde in ons korte aardse leven…

De weg naar Muxia gaat door bos en veld en langs een baan,
waar twee van ons enkele kilometers té ver op gaan….
Na nog een paar keer stijgen naar het hoogste punt van deze etappes,
begeven we ons bergafwaarts langs de eucalyptusbomen naar Xurantes.
Een iets oudere, maar een hele vriendelijke vent,
verwelkomd iedere pelgrim in zijn blauwe, maar nette tent.
De koffie is vers gezet en een dame danst  voor ons de Flamenco
We praten met een groepje pelgrims uit Barcelona en Palenco.



Muxia, het stadje is erg bijzonder en aantrekkelijk.
De rotsformaties aan de zee zijn groot en uitzonderlijk. 
De Piedras Santas is een eigenaardig gevormde steen.
Je geneest van reuma en nierziekte, na negenmaal er onder heen.
 
 


Verderop staat een sierlijk kerkje en het lijkt
of ze vanuit de verte helemaal tot in het water rijkt.
Het Santuario de la Virxe da Barca , de Heilige Maagd in de boot van steen.
Het is zij die, volgens de legende, tijdens de kerstening aan Jacobus verscheen.
 

We zijn verwonderd en brengen stil eerbetoon….
alles wat we rondom ons zien is zo wonderschoon.
We herdenken de ramp met de petroleumboot,
de brand in het kerkje, de kaap van de dood.


We hopen op een cantate, maar hebben het fout geïnterpreteerd.
Zijn even teleurgesteld, maar dat wordt vlug gecompenseerd.
Het kerkje wordt opengesteld voor toeristen en we kunnen in de sacristie.
O wee de amateurfotografen , die de pastoor niet zo graag zie!




Twee dames zijn mee met een bus gekomen.
Zij horen ons praten en kunnen niet geloven,
hier Belgen te ontmoeten en dan nog uit de eigen Provincie.
Het zijn twee fietsters uit Kalmthout , met name Annie en Anny!

We nemen een taxi, want het stappen is gedaan voor dit jaar.
We maken volop plannen en we hebben er concreet een paar!
Tevens hebben we nog enkele dagen te goed en gaan nog niet naar huis.
Santiago de Compostela, ’t wordt bijna onze tweede thuis!
 
Na ons prachtig appartement te hebben gezet naar ons hand,
gaan we zoeken naar een winkel, want wat hebben we gepland?
Zelf een tapas en wijn feestje in onze tuin te organiseren.
Wat is het fijn om in deze mooie stad te kunnen logeren!


Kuierend door de straten, we beginnen onze weg te kennen..
we zijn ook al spoedig in de Kathedraal te bekennen.
Het is vandaag het feest van de Heilige Juan,
Een harmonie, een zwaaiend wierookvat, we zijn in de ban… 







Het moment van de Butafumeiro, er zijn geen woorden voor.
Zo indrukwekkend, alle pelgrims zijn er betoverd door.
Wij gaan zelfs vandaag nog een tweede keer naar de mis..
Twee uur op voorhand, als dat niet gedreven van ons is?

We drinken nog samen met vier Belgen een koel glas
in het mooie klooster, buiten op het terras.
Gaan op zoek naar geschenken en souveniers,
nemen langzaam afscheid van de streek van de tempeliers.

4 Belgen: Bert en Kris uit Meise en Annie uit Kalmthout en Annie uit Achterbroek (Kalmthout).

  
De laatste dag is aangebroken , het is een feit.
Om de open markt te bezoeken, maken we nog even tijd.
Heerlijk fruit en kleurige groenten,  mals vlees en verse vissen,
dit te zien is iets wat we deze keer echt niet wilden missen.






Om drie uur stijgen we op, we zien mensen van onderweg terug.
Na twee uur vliegen is ons avontuur weer achter de rug.
We worden opgehaald en liefdevol onthaald door onze mannen,
met bubbels en hapjes, we zijn tevreden en ontspannen .

Hoe vaak hebben we dit tegen elkaar gezegd,
dat onze relatie onderling zo goed was en hecht?
Ieder die we ontmoetten heeft het aan ons kunnen zien:
Immer wel gezind, kortom, een voortreffelijk team!


Gegevens stappenteller:
stapdag 1:                                                                                             22,00 km
stapdag 2:  26.218 steps waarvan 17.976 aerobic in 167 minuten en 15,20 km
stapdag 3: 37.780                              29.918                 254                     21,91
stapdag 4: 15.698                              10.671                 101                       9,10
stapdag 5: 42.583                              33.898                 294                     24,69
stapdag 6: 39.302                              26.603                 255                     22,79
stapdag 7: 35:505                              19.056                 172                     20,59
stapdag 8: 32.875                              15.395                 151                     19,06
Muxia         9.791                                 2.333                   23                       5,67
Santiago   12.174                                    993                   10                        7,06
tot 12:00    9.231                                 1.069                   10                        5,35









stapdag 6 was zwaar: eerst tot in Finisterre - dan heen en terug naar de Kaap  (met rugzak). Nadien  nog verder naar onze mooie -maar afgelegen- slaapplaats.

Bij het opstellen van deze camino gebruiken wij informatie
Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela. Flandes (Bélgica). Infopunt Tochtervaring=Annemie Vanderschoot.
Uit de blog van pelgrim Helmut (Nederland):http://www.pelgrim-helmut.nl/Pages/Main/html/Camino_Fisterra/Reisverslag_Camino_Fisterra.html
http://www.gronze.com/santiago-finisterre
Aankoop van Rother Wandelgids Spaanse St. Jacobsroute  

Dag 0 = aankomst in Santiago dC vanuit vliegveld met autobus naar de Praza en Galicia en te voet naar Praza de la Azabacheria -nu PRAZA DA IMMACULADA  nr 3 en  overnachten in het KLOOSTER VAN SAN MARTIÑO PINARIO

STAPDAG 1: Van SdC tot NEGREIRA.
23 km (die vandaag heel wat meer leken - uit verslag pelgrim-helmut) 
Alto do Vento: eten  Ventosa (145 m, 70 inw): eten          Augapesada (60 m, 135 inw): eten
Alto do Mar de Ovellas/Carballo(280m, 55 inw): bar       Transmonte(225m, 70 inw): bar
Ponte Maceira(153m, 65 inw): eten         Negreira: alle voorzieningen  Tot Cée: geen inkopen.

Van de Praza do Obradoiro wandelt u voorbij het parador nacional HOSTAL REYES CATÓLICOS de trap af naar de Rúa das Hortas. Volg deze tot aan een boog naar rechts de kruising Campo das Hortas. Schuin links over de kruising begint de Campo do Cruceiro do Gaio. Deze takt naar links af, de Camino gaar rechtdoor op de Rúa da Poza do Bar. Volg ter oriëntatie de wegwijzer “Hotel San Lorenzo”. Aan het eind van de straat komt u bij de Carballeira de San Lorenzo, een kleine groenvoorziening met oude eiken. U neemt het voetpad rechts door het park (markeringsteken), gaat dan licht bergafwaarts en steekt op de dalbodem een bruggetje over, en buigt dan linksaf, voorbij enkele vervallen huizen. Even later staat bij een splitsing een bord “Finisterre”. Het pad kronkelt door een bosje, gaat dan bergopwaarts en mondt uit in een asfaltweggetje, via hetwelk u naar links Sarela do Baixo bereikt (½ uur). ACHTEROM KIJKEND HEBT U EEN MOOI UITZICHT OP DE KATHEDRAAL VAN SANTIAGO.
De route leidt rechtsaf door het bos naar Carballal (3/4 uur). Door een kleine woonwijk en een bosje bereikt u Quintáns (3/4 uur). Op een bospaadje wandelt u dan bergopwaarts naar de hoogte Alto do Vento (½ uur), even daaronder ligt het gehucht Ventosa. Naast de weg bereikt u Aguapesada (½ uur). Bij de uitgang van het plaatsje klimt de route over een voor een deel steil bospad, het laatste stuk op een weggetje naar de Alto do Mar de Ovellas (1 uur)  10,7 % gedurende 2000 m naar Alto do Mar de Ovellas vanuit Augapesada, op 11,6 km van de 23 km.
 Even later komt u door Carballo. Over de landweg wandelt u naar Transmonte (¼ uur) en Ponte Maceira (½ uur).
De gotische brug bij Puente (Galicisch Ponte) Maceira werd in de 14e eeuw gebouwd en in de 18e eeuw gerestaureerd. In een elegante, op het hoogste punt spits toelopende boog overspant ze de Rio Tambre. Van de brug af hebt u een mooi uitzicht op de rivier en diverse gerestaureerde molens, en op een mooi middeleeuws landgoed (PAZO) midden in een plantsoen. De Capillo de San Brais aan de voet van de brug stamt uit de 18e eeuw.
Na de brug slaat u linksaf. U wandelt een klein eindje over een mooie rivieroever en daarna over een landweg naar Barca (½ uur) en via de buitenwijk A Chancela naar Negreira (½ uur). U doorkruist de plaats in de lengte en gaat dan licht stijgend recht op de supermarkt GADIS af(laatste mogelijkheid om inkopen te doen vóór de herberg). Ga bij de supermarkt rechtsaf en even later linksaf –weg van de hoofdstraat. U passeert een oud, in de 17 en 18e eeuw gerestaureerd landgoed en verlaat Negreira door een poortgewelf. Daarna gaat u schuin links bergopwaarts. Bij een splitsing gaat de camino naar rechts verder. De herberg van de Xunta ligt op 250 m afstand aan de weg naar Noia (ruim ¼ uur van het centrum). Negreira is de grootste plaats op de route naar de kust, maar verder zonder cultuurhistorisch belang.

STAPDAG 2  van Negreira tot Vilaserio = 12.6 km  (15.20 km)
Het traject is goed gemarkeerd. Veel landweg, verder veld- en bospaden. Alleen in het begin schaduw.
Hoogteverschil 500 m stijgend, 400 m dalend.
Landschap: hoewel de etappe niet veel afwisseling biedt, is ze landschappelijk heel betoverend. De route gaat door heuvelachtig achterland en de hoogvlakten van de comarca Xallas. Ver uiteen liggende kleine nederzettingen en gehuchten met meestal minder dan 100 inwoners bepalen het beeld van deze agrarische streek.
A Pena 345 m, 180 inw (bar)
Vilaserío (eten)

Wandel vanuit de herberg bergafwaarts een eindje terug en neem dan het eerste pad naar L, naar de kerk. Bij de begraafplaats gaat het R af een klein gehucht in. Dit doorkruist u rechtdoor en verlaat het tussen de stenen zuil en de imposante kastanjeboom door.  Op het bospad bereikt u na korte tijd de landweg, waarop u naar Zas wandelt (een klein ½ uur). Daar gaat u R af de weg over en dan verder op een bospad, naar de kleine, slechts enkele inwoners tellende nederzetting.
Camino Real (3/4 uur). Licht bergopwaarts bereikt u Rapote (ruim ¾ uur) en A Pena(ruim ¼ uur) en even later enigszins naar links Portocamiño. Daar gaat u rechtsaf op de landweg verder bergopwaarts, kort na de verwijzing naar het windpark (Parque eólico de Corzán slaat u rechtsaf het paadje in. Dit brengt u bergopwaarts en weer naar de landweg; hierop R af en tot aan het naar L aftakkende pad naar Vilaserío (ruim 1 uur). Naar R komt u bij de bar/rest.



Stapdag 3: Van VILASERÍO tot PONTE OLVEIRA = 18 km  (21,91km)

CORNADO 340m, 35 inw, bron
SANTA MARIÑA MORANOS, eten, internet
PONTE OLVEIRA (263 m, 35 inw) eten, internet
OLVEIROA, drinken, overnachten, eten
Weinig horeca gelegenheden.  Neem proviand en water mee. Indien open: 1 terras in Maroñas.
Weinig schaduw, bij warm weer kan de wandeling inspannend zijn.
LAS DIFICULTADES
Cruce de la AC-400 en SANTA MARIÑA: Intersección peligrosa (GEVAARLIJKE KRUISING)a la salida de Santa Mariña, junto al albergue privado).
Aan de bar/rest slaat u de weg naar L omhoog in en wandelt –voorbij de herberg- naar Cornado (3/4 uur).  Bij de FONTEIN slaat u L af omhoog en stuit even later op een weggetje waar u R af en weer meteen L af gaat. Heel weids en glooiend strekt de hoogvlakte van de comarca Xallas (bekend om haar mandenvlechterij, cestería en aparte vrouwenhoeden van stro, sombreros de paja) zich uit tot de einder. Via landbouwweggetjes bereikt u Maroñas(1 ¼ uur) en Santa Mariña (¼ uur). Daar slaat u bij de T-kruising linksaf, gaat op de weg voorbij het restaurant en takt R af en wandelt naar Bon Xesús (3/4 uur).  Links van de route verheft zich de hoogste berg v/d streek, Monte Aro (561 m). Op een klein asfaltweggetje gaat het, licht stijgend, verder naar Vilar do Castro. Volg daar de weg naar R het gehucht uit. Bij het weggetje kort daarna slaat u L af omhoog en komt over een kleine pas (½ uur van Bon Xesús).Vanaf de hoogte hebt u een mooi uitzicht op het Fervenza-stuwmeer. Bergafwaarts komt u door Lago (ruim ¼ uur). Blijf op de hoofdweg en houd dan L aan op het kleine landweggetje. Dit voert u via Abeleiroas (¼ uur) en Corzón (ruim ¼ uur), dat rechts blijft liggen, naar Mallón (een klein ¼ uur). In het plaatsje slaat u R af de landweg in. Via Ponte Olveira (¼ uur) bereikt u over een kleine heuvel Olveiroa (½ uur).= volgende stapdag.


Stapdag 4 : Van PONTE OLVEIRA tot LOGOSO= 5 km (wasdag) (9.1 km)

Traject: In Olveiroa (270 m, 125 inw) is een bar en eetgelegenheid.

Via Ponte Olveira bereikt u over een kleine heuvel Olveiroa (½ uur). Let voor de herberg op de wegwijzer die van de weg af naar links de plaats in leidt. Volg daar in het centrum de wegwijzer naar rechts het steegje in.

Keer vanuit de herberg terug naar de route, ga R af en sla bij een oude wasplaats L af  het holle weggetje in. Het pad stijgt geleidelijk aan, gaat langs de flank van de berg O SIMO (413 m) en gaat weer omlaag. Na ¾ uur steekt u de brug over een beekje over. Daarna gaat het bergopwaarts naar Logoso (¼ uur).

Door een mooi dal wandelt u bergopwaarts naar Hospital (½ uur) = volgende dag.

O Logoso, s/n15151 CampeloSpanje +34 659 50 53 99

Reserveringsgegens
1 nacht, 4 bedden op een slaapzaal
Inchecken
 (13:00 - 21:00)


Prijs:
48 euro – 12 euro per persoon



Stapdag 5: Van Logoso tot CEE = 16 km. (24,69 km)
Proviand en drank meenemen = geen terrasjes of winkels onderweg. 
Traject: gemakkelijk en tamelijk moeilijk, goed gemarkeerd. Tot CORCUBIÓN merendeel bos- en veldpaden, daarna tot FINISTERRE voor een deel langs de weg.
Landschap: lange, zeer aantrekkelijke route naar de ATLANTISCHE OCEAAN.
Kort na OLVEIROA doet de lage en robuuste vegetatie aan heidelandschappen denken. Al gauw is de ATLANTISCHE OCEAAN aan de horizon zichtbaar, vanaf HOSPITAL tekent de kust zich steeds duidelijker af. Het enige schoonheidsfoutje is de ijzerfabriek na HOSPITAL.
Hoogteverschil: 450m stijgend, 720m dalend.

Van in Logoso wandelt u door een mooi dal bergopwaarts naar Hospital (½ uur). Vóór de plaats slaat u links de weg op en naar de bar. Daar schuin tegenover snijdt u een stuk van de hoofdweg af via de oude weg. De lelijke ijzerfabriek ligt erg zichtbaar op een hoogte. Even later geeft een dubbele stenen wegwijzer de scheiding tussen de routes naar Finisterre en Muxia aan. In de verte is voor het eerst de zee te zien. Volg de weg ca 400 m naar links en sla dan rechtsaf het mooie bosbouwpad door een heideachtige hoogvlakte in. Na 1¼ uur bereikt u de eenzaam gelegen Ermita de Nuestra Señora de las Nieves.

De Ermita de Nuestra Señora de las Nieves stamt uit de 18e eeuw. De waterbron bij de kapel zou goed zijn voor zogende vrouwen en moederdieren. Op 8 september is de Ermita het doel van een bedevaart die op een volksfeest lijkt.

Na de kapel gaat het pad omhoog. Steeds duidelijker tekent de kust zich tegen de horizon af, rechts is de landtong van Finisterre te zien. Na 1 uur bereikt u de Ermita de San Pedro Mártir. Het water van de bron bij de middeleeuwse kapel zou goed zijn tegen reuma, pijnlijke voeten en wratten. Voorbij de Ermita komt u in ruim ¼ uur bij de wegwijzer naar het Cruceiro da Amanda (een enigszins terzijde staand wegkruis). Van de 283 m hoge heuvel hebt u bij goed weer een adembenemend uitzicht op de kust, de Ria van Corcubión en Kaap Fisterra. Wat een belevenis moet dat zijn geweest voor middeleeuwse pelgrims die nog nooit een zee hadden gezien! Even later bereikt u bergafwaarts Camiños Chans (½ uur). Van hier uit wandelt u bijna op zeeniveau en de weg volgend naar Cée (¼ uur, ’s zondags grote markt).

Vanuit Cée volgt u de kustlijn naar Corcubión(ruim ¼ uur)
Hostels: Hostel Moreira  Adres: C / Rosalia de Castro, 75 : CEE (A Coruña)
Tel: 620 891 547 981 74 62 82 E-mail: info@alberguemoreira.es
Sluiting: 22:00 in de zomer en 19:00 in de winter

Stapdag 6 Van CEE tot CABO FINISTERRE= 16 km. (22,79 km)
 Traject: gemakkelijk en tamelijk moeilijk, goed gemarkeerd. Tot CORCUBIÓN merendeel bos- en veldpaden, daarna tot FINISTERRE voor een deel langs de weg.

Hoogteverschil: 450 m stijgend, 720 m dalen.



Het havenstdje Corcubión staat sinds 1984 onder monumentenzorg. Karakteristiek zijn de huizen met witte galerijen en stenen plinten. De Iglesia de San Marcos werd omstreeks 1430 in de zogeheten kustgotische stijl (gótico-marinero) gebouwd. De kerktoren stamt uit de 19e eeuw, hij verving de oude, die bij een noodweer was ingestort. Tijdens de olieramp van 2002 wisten bewoners en vrijwilligers door middel van een barrière vervuiling van de baai van Corcubión en Cée te voorkomen. Feestdagen: 16 juli Romería del Carmen, feestelijke boetenprocessie te ere va&n de heilige Carmen, schutspatrones van de zeevaarders. Eind juli Fiesta medieval, middeleeuws feest. Eerste zaterdag in augustusFiesta de la almeja, venusschelpfeest met proverij van witte Albariño-en Ribeirowijnen.



Vanuit Cée volgt u de kustlijn naar Corcubión (ruim ¼ uur). Op de promenade naast de hoofdstraat komt u bij een kleine kruising met een begroeid verkeerseiland. Een markeringsteken leidt u rechtdoor de stad in en dan schuin links omhoog naar de kerk. Op een woonhuis wijst een schelptegel naar een trap rechts. Door een smal steegje komt u bij een plantsoen, dat u rechtuit oversteekt. Via het zeer smalle holle weggetje komt u bij een bospad en bereikt bergopwaarts Vilar (ruim ¼ uur). U gaat rechtsaf en steekt even later de C552 over. Bij de Alto de San Roque ligt de herberg van Corcubión.

U blijft kort aan deze kant van de weg, steekt dan over en bereikt Amarela (¼ uur). Volg bij Amarela een klein eindje de C552 en sla dan een klein bospaadje in. Na ¼ uur komt de witte zandbaai van Estorde in zicht. Van Estorde volgt u de weg het langgerekte dorp Sardiñeiro (¼ uur) in. Ter hoogte van het zebrapad slaat u bij het bord Praia do Rostro rechtsaf en meteen weer linksaf de steeg in. Bij de kleine supermarkt gaat het rechts van de straat af een bospad omhoog. Enige tijd later steekt u voor een laatste keer de C552 over; via een mooi kustpad bereikt u het 2 km lange zandstrand Playa de Langosteira (3/4 uur). Wandel tot het eind en dan linksaf het centrum van Finisterre (3/4 uur) in. Hiervandaan leidt de kleine kustweg naar de Faro (vuurtoren, ¾ uur).




De Kelten volgden de baan van de zon al tot Fisterra (Spaans Finisterre).Op de top van de Monte del Facho (247 m), boven de vuurtoren, vierden ze vruchtbaarheids- en zonneriten. Ook de Fenicische zonnetempel Ara Solis zou daar gestaan hebben. Voor de Romeinen was de landtong, die zij Promontorium Nerium noemden, de Finis Terrae, het einde van de wereld, waar de Mare Tenebrosum, de Zee der Duisteris, zoals ze de Atlantische Oceaan noemden, begon. Na de ontdekking van het graf van de apostel begon de vermenging van heidense en christelijke gebruiken. Destijds was de zeer vereerde Santo Cristo de Fisterra (14e eeuw) de westelijkste voorstelling van Christus. Het houten beeld zou tijdens de storm overboord zijn gegooid of gevallen en vervolgens in Finisterre aan land gespoeld zijn.  Het wordt bewaard in de aan het pad naar de vuurtoren gelegen Iglesia de Santa Maria das Areas. Van het eerste romaanse bouwwerk uit de 12e eeuw zijn delen van de apsis, het oostportaal en ekle kapitelen bewaard gebleven, in de loop der eeuwen kwamen daar gotische en barokke elementen bij (1 juli tot 15 sept 10 tot 14:30 en 16 tot 20 uur). Op de plaats van de huidige begraafplaats bevond zich vroeger een pelgrimshospitaal. Finisterre zelf is een klein vissersstadje, waar het behalve in augustus en de zomerweekends gezapig aan toegaat. Tot vandaag de dag is de uit middeleeuwse pelgrimsverslagen overgeleverde traditie blijven bestaan om de op de wandeling gedragen kleding –althans voor een deel– bij de vuurtoren te verbranden. In de juiste volgorde uitgevoerd –duik in zee, het verbranden van de kleren, kijken naar de zonsondergang – houdt het ritueel de belofte in dat men de volgende dag als nieuw mens zal ontwaken.Maar ga in geen geval vlak onder de vuurtoren in zee! Alleen ervaren percebeiros, verzamelaars van de percebes (eendenmossels), kunnen dat wagen. Veiliger – zij het meestal alleen voor onverschrokken, niet-kouwelijke mensen een genoegen – is een duik in zee aan de wondermooie Playa de Langosteira. Bijna 2 km lang is de zandbaai, met een beetje geluk vindt u er ook echte jacobsschelpen.

De 17m hoge vuurtoren werd in 1853 gebouwd. Zijn lichtstraal reikt ca 57 km ver. Vanaf Kaap Fisterra wordt 70% van de mondiale vrachtvaart gecontroleerd. .Webcam:

“www.costameiga.com/turismo/webcam.htm.”

Pelgrims die naar Finisterre komen en de compostela al bezitten, krijgen in de herberg van de Xunta de Fisterrana, het schriftelijke bewijs dat ze te voet, per fiets of te paard aan het “eind van de wereld” zijn geweest.

Culinair:vis, inktvis en mosselen, al naargelang het seizoen.

Feestdagen: stille week, Semana del Cristo, processies en passiespelen met veel amateuracteurs; feest van nationale betekenis. Eerste zondag in augustus Fiesta del Lonqueirón (lijkt op Navaja, zwaardschede). In augustus (zonder vaste datum) Festa del Pulpo, octopusfeest.

In de gemeentelijke herberg in FINISTERRE met Credential voor de Fisterrana.


Stapdag 7 Van CABO FISTERRA tot LIRES 13.6 km (20,59 km)
Het traject= goed gemarkeerd, gemakkelijk. Merendeels bos-en veldpaden.

450m stijgen en dalen.

Lastige plaats: na Hermedesuxo de Baixo 2 even lange varianten: een in de buurt van de kust, de andere door het binnenland.

Infrastructuur: San Salvador (39 m 35 inw) pension. Lires (40m, 165 inw) bar, pension



Bij San Martiño de Duio zou zich de verdwenen stad Dugium bevinden, het toneel van de legende over de graflegging van de hl. Jacobus. Nadat de boot met zijn lichaam in Padrón was geland, stuurde koningin Lupa de beide leerlingen van de apostel naar Dugium, opdat de Romeinse onderbevelhebber hun toestemming zou geven het lijk te begraven.  Maar deze sloot de leerlingen op en veroordeelde hen ter dood .Engelen hielpen het tweetal te ontkomen en voor straf verdween Dugium in zee.



Verlaat Finisterre op de C552 richting Santiago de Compostela. Even voor de bushalte/Hotel Arenal wijst een stenen wegwijzer naar links omhoog, naar de buitenwijk San Martiño de Duio(¼ uur). Evenwijdig aan de kust wandelt u door het nieuwbouwgebied van San Martiño naar Escaselas (½ uur), dan linksaf over een kleine landweg naar Hermedesuxo de Baixo (¼ uur). De kustvariant blijft rechtdoor over de weg gaan en leidt via Denle (½ uur) naar Padris (1 ¼ uur). De binnenlandvariant slaat kort na Hermedesuxo rechtsaf naar San Salvador (schelpenwegwijzer; ¼ uur. Een omhoog gaand bospad leidt u naar Rial en meteen daarna naar Buxán (¾ uur). Houd daar aan het eind van het plaatsje rechts aan en wandel dan steeds rechtdoor tot aan het stopbord bij de bushalte van O Sixto (de pijl naar links even tevoren wijst naar de kust). Bij het stopbord gaat u linksaf omhoog naar het op enkele minuten afstand gelegen Padris (½ uur vanaf Buxán). Even na Padris komt de kustvariant van links beneden uit op de door u gevolgde variant.

Van Padris leidt een mooi bospad u bergopwaarts. Op het hoogste punt eindigt het bos en volgt u de wegwijzer schuin rechts omlaag (niet de pijl rechtdoor volgen) naar Canosa (een klein ¾ uur). Ga daar rechtsaf en daarna links om het gehucht heen. Na ca. 300 m moet u uitkijken naar het wat onopvallende bospaadje rechtdoor. Hierop wandelt u omlaag naar een brug, waar u links- en meteen weer rechtsaf gaat en dan evenwijdig aan de weg naar Lires (¾ uur) bereikt.




Stapdag 8 Van LIRES tot in MUXÍA. 15.7 km (19,06 km)
Het traject= goed gemarkeerd, gemakkelijk. Merendeels bos-en veldpaden.
450m stijgen en dalen. PIJLEN IN DE TWEE RICHTINGEN. Nueve km incómodos (moeilijk) entre Lires y el Facho de Louirdo: 9 km que mira casi siempre hacia arriba (bijna altijd stijgen).
Lastige plaats: Na Lires kan een beek alleen blootsvoets over zandsteenblokken in het water worden overgestoken.  Bij hoogwater gevaarlijk! Omweg vanaf Lires over weg.
Muxía: Pelgrims krijgen tegen overlegging van de credencial bij het verkeersbureau de pelgrimsoorkonde “Muxía” (dagelijks 9:30 tot 14:30 en 16 tot 20 uur

Even na Lires zult u uw schoenen moeten uittrekken en over grote zandsteenblokken door de (koude) beek moeten waden (2016: ONDERTUSSEN IS HIER EEN BRUG GEBOUWD). Daarna wandelt u door een klein dicht loofbos bergopwaarts en weer bergaf naar Frixe (½ uur) en over een gedeeltelijk drassig paadje naar Guisamonde (½ uur). Via een landweggetje komt u bij het kleine gehucht Morquintián (½ uur).
Houd bij de volgende 2 aftakkingen steeds rechts aan en volg een flink eind de omhooggaande weg, voorbij enige vervallen huizen. Bij de volgende T-kruising gaat u rechtaf omhoog (negeer de oude wegwijzers naar links en meteen weer naar rechts, ze brengen u op een dwaalspoor) en slaat even later linksaf het eerste bosbouwpad in. Hierop bereikt u het hoogste punt van deze etappe (230 m ¾ uur. Daarna gaat het door een eucalytusbos bergafwaarts naar Xurantes (½ uur) U volgt de weg, slaat bij de volgende gelegenheid rechtsaf en blijft richting zee wandelen.
Uit de blog van pelgrim Helmut: "Aan de andere zijde loopt een breed zandpad echt steil naar beneden tot in het dorp Xurarantes. Hier is het oppassen met de bewijzering. De linkerpijlen wijzen meer naar het strand wat zoeken betekent; hou dus rechts aan."
Langs de rotsachtige kust bereikt u Muxía (½ uur).Via de promenade komt u in de Rúa da Atalaia en daarna op een voetpad bij het Santuario de la Virxe da Barca (¼ uur). De zonsondergangen daar doen niet onder voor die vanaf Kaap Fisterra!

De Heilige Maagd in de Stenen Boot, de Virxe da Barca, heeft Muxía tot een geliefd doel voor Jacobspelgrims gemaakt. Er zijn niet veel plaatsen waar de aanwezigheid van Keltisch en christelijk geloof zo tastbaar is als hier. Volgens de legende verscheen de Heilige Maagd in een schip van steen aan Jacobus toen hij tijdens de kerstening van het noordwesten van het Iberische Schiereiland de moed dreigde te verliezen. Aan haar is de eevoudige stenen kerk (18e eeuw)op het landpunt van Muxía gewijd. De Piedras Santas, grote, eigenaardig gevormde stenen op het rif ervoor werden als resten van het schip van Maria beschouwd. In de Keltische traditie worden er magische krachten aan toegeschreven. De opvallendste is de niervormige A Pedra dos Cadris, die –volgens de christelijke interpretatie– het zeil van het schip symboliseert. Wie er negenmaal onderdoor kruipt, zou van nierziekten en reuma worden genezen. Van het vroeger mooie, ca 1000 inwoners tellende vissersdorpje Muxía getuigen enkeln og enkele stenen.  Na de ontdekking van rijke visgronden in de jaren 1960 groeide het dorp zonder planologisch perspectief. Een mooi voorbeeld van de in de kustplaatsen ontwikkelde kustgotische (gótico-marinero) stijl is de eenbeukige Iglesia de Santa Maria (14e eeuw) boven het centrum. Muxía is de enige plaats in Galicië waar congrio, zeepaling, nog in de zon gedroogd wordt. U kunt de houten stellages in de buurt van de promenade gaan bekijken. Tijdens de olieramp van 2002 kreeg deze promenade een treurige bekendheid doordat de olie hier het eerst aanspoelde.
Gastonomie: vis, fruits de mer en spciaal percebes (eendenmossels).
Feestdagen: Goede Vrijdag Fiesta del Congrio, gastronomisch volksfeest. Eind juli Procesión de la Virgen del Carmen, zeeprocessies ter ere van de beschermheiligen van de zeelui. Zaterdag t/m maandag voor de tweede zondag in sept. (behalve als deze op de 8e valt, dan op 15 sept.):Romería de la Barca, belangrijkste en grootste bedevaart van Galicië, driedaags feest met processies, volksfeest en groot vuurwerk.


Geen opmerkingen: