Epiloog – Santiago de Compostela – Finisterra – Muxia – van 14 juni 2016 tot en met 25 juni 2016
Deelnemers : Frie
– Hilde – Marie Louise – Mireille (verslag)
Heel vroeg in de
morgen, maar met een uitstekend humeur
worden we afgezet aan
de Crowne Plaza door onze chauffeur.
Weldra installeren we
ons in het prachtige klooster van San Martino Pinario,
nadat we het vorige
jaar onze Compostela hebben gehaald,
gaan we op trektocht met z’n vieren, bij wijze van epiloog,
gaan we op trektocht met z’n vieren, bij wijze van epiloog,
naar Muxia via Cee,
Finisterre en Lires, in een boog.
De vriendelijke paters
serveren ons heel uitgebreid,
een heerlijk diner ’s
avonds en ‘s morgens een stevig ontbijt.
Een half uurtje later
staan we in Sarelo do Baxio en kijken we om,
want de temperatuur is
prima en we zijn goed gekleed.
Onze uitrusting
bestaat uit poncho’s, jassen en getten,
Tevens met zeilen ,
hoedjes en petten….
De eerste dag is meteen
één van de zwaarste parcours.
We zijn nog niet
getraind, maar we zijn wel heel stoer….
Doch, mede door een
medicijn voor het niezen,
zal iemand
noodgedwongen voor vervoer moeten kiezen.
De weg naar Negreira
is mooi en in San José krijgen we een hoek voor vier.
We gaan op zoek naar
een restaurantje en maken plezier.
Echter ’s nachts is
het in de albergue een begankenis.
We slapen niet erg veel,
maar zijn zonder enige ergernis.
In de ochtend voelt Iedereen zich weer gezond en fit.
In de ochtend voelt Iedereen zich weer gezond en fit.
We hijsen ons in de
regenkledij en vertrekken met pit.
De weg naar Vilaserio
is lieflijk, ’t lijkt een beetje Zwitserland.
En de zon begint te
schijnen bij het naderen van het O Rueiro pand.
Een fijne kamer aan de overkant staat te wachten,
Een fijne kamer aan de overkant staat te wachten,
Een eigen douche en
toilet, er zijn geen klachten….
Dan merken we dat onze
deur kleppert en niet goed past
en tot overmaat zit ’s
morgens iemand in de badkamer vast.
Vandaag naar Ponte Olveira, het wordt een stevige trip.
Vandaag naar Ponte Olveira, het wordt een stevige trip.
We kijken uit naar ons
verblijf O Refugio, door “den Helmut” getipt!
Het terrein lijkt echter
een containerpark, maar dan een louche.
Dineren en ontbijten
durven we hier niet zo gauw…
Zodus vertrekken we
voor dag en dauw…..
Op het terras van de
CasaLoncho bestellen we spek en omelet.
De regenkledij voorgoed
opgeborgen en ons in het zonnetje gezet.
Na een nog een kortere wandeling dan eerst voorzien
Arriveren we in O
Logoso, er zit al een man of tien.
Leuke mensen, een
mooie kamer en een zonnig terras,
Via Castelino begeven
we ons vandaag naar Cee.
Na enkele uren zien we
in de verte de blauwe zee.
Onderweg pick nicken we
heerlijk in het groen,
15 km geen bar of
winkel, maar het is vanzelf te doen.
Hostel Moreira geeft
een prachtig uitzicht op de promenade
We flaneren langs
kunstwerken ver weg van de autostrade.
We eten in Corcubion bij “Mar Viva”, een gezellige peixeria.
Waar enkelen zich
wagen aan het proeven van heerlijke Pulperia!
Tijdens de midzomernacht langsheen de haven in de baai,
genieten we van de
lichtjes van de kustlijn en de volle maan.
’s morgens ontbijten
we in een shoppingcenter met trendy
taverne
en gaan weer op pad
via de Kerk van San Marcos en de heilige Carmen.
Plukken wat bloemen en
blijven om te rusten even staan.
In een prachtig hotel
aan de witte zandbaai van Estorde van Sardineira,
laten we ons verwennen
en lopen verder langs het strand op weg naar Finisterra.
We worden vriendelijk
onthaald en krijgen ons diploma, het tweede al!
Nu gezwind op pad naar
het einde van de wereld toe en naar de Faro.
We bereiken moeizaam
de kaap, het is warm en waar is hotel
Rustico?
Het uitzicht is mooi,
daar aan het nulpunt op het eind van de landtong.
Volgens de Romeinen is
het hier dat de Zee der Duisternis begon.
Hier was het dat
pelgrims hun kleren verbrandden en doken in de zee.
Het is al laat en we
zijn een beetje het noorden kwijt.
Hopelijk vinden we Hostel
Rustico de Spa op tijd.
Na een stevige klim en
een klein misverstand qua aantal bedjes,
kunnen we ons
installeren in de mooie kamers, ze zijn
heel erg netjes.
Het was een hectische
dag, maar na de douche zijn we weer paraat.
Gaan vrolijk op zoek
naar een restaurant ergens verder in de straat.
Het eten is hier
lekker, maar de porties zijn bijzonder groot.
Iemand beloofde aan
onze beschermer uit Nederland
dat we zouden zorgen
voor wat Finisterre zand.
Dus, is onze opdracht
des morgens in de vroegen,
met z’n allen en met
succes naar een strand te zoeken.
De tocht naar Lires
heeft weer bijzonder mooie momenten in petto.
We ontmoeten hippies,
zij bieden ons sapjes en fruit en dansen de tango.
Bovendien zingen ze
nog een mooi lied over fiesta en amor.
Mogen we ook gebruik
maken van het speciale sanitair, por favor?
laatste foto = Irm en Luc op 90e stapdag. Vertrokken in Schoten https://irmluc.wordpress.com/
laatste foto = Irm en Luc op 90e stapdag. Vertrokken in Schoten https://irmluc.wordpress.com/
We krijgen de keuze :
één badkamer voor acht of twee voor vier?
Als verrassing is er
voor één iemand een kingsize bed
en bovendien is er
voor dezelfde prijs, een tussendeur
gezet.
De langste dag mogen meemaken
in dit liefelijke oord…
wij beschouwen deze
aanblik als een privilege,
De weg naar Muxia gaat
door bos en veld en langs een baan,
waar twee van ons enkele
kilometers té ver op gaan….
Na nog een paar keer
stijgen naar het hoogste punt van deze etappes,
begeven we ons bergafwaarts
langs de eucalyptusbomen naar Xurantes.
verwelkomd iedere
pelgrim in zijn blauwe, maar nette tent.
De koffie is vers
gezet en een dame danst voor ons de
Flamenco
Muxia, het stadje is erg
bijzonder en aantrekkelijk.
De rotsformaties aan de zee zijn groot en uitzonderlijk.
De Piedras Santas is een eigenaardig gevormde steen.
De rotsformaties aan de zee zijn groot en uitzonderlijk.
De Piedras Santas is een eigenaardig gevormde steen.
Verderop staat een sierlijk kerkje en het lijkt
of ze vanuit de verte
helemaal tot in het water rijkt.
Het Santuario de la Virxe
da Barca , de Heilige Maagd in de boot van steen.
We zijn verwonderd en brengen stil eerbetoon….
alles wat we rondom
ons zien is zo wonderschoon.
We herdenken de ramp met
de petroleumboot,
de brand in het
kerkje, de kaap van de dood.
We hopen op een
cantate, maar hebben het fout geïnterpreteerd.
Zijn even
teleurgesteld, maar dat wordt vlug gecompenseerd.
Het kerkje wordt
opengesteld voor toeristen en we kunnen in de sacristie.
O wee de
amateurfotografen , die de pastoor niet zo graag zie!
Twee dames zijn mee
met een bus gekomen.
Zij horen ons praten
en kunnen niet geloven,
hier Belgen te ontmoeten
en dan nog uit de eigen Provincie.
We nemen een taxi,
want het stappen is gedaan voor dit jaar.
We maken volop plannen
en we hebben er concreet een paar!
Tevens hebben we nog
enkele dagen te goed en gaan nog niet naar huis.
Santiago de
Compostela, ’t wordt bijna onze tweede thuis!
gaan we zoeken naar
een winkel, want wat hebben we gepland?
Wat is het fijn om in
deze mooie stad te kunnen logeren!
Kuierend door de
straten, we beginnen onze weg te kennen..
we zijn ook al spoedig
in de Kathedraal te bekennen.
Het is vandaag het
feest van de Heilige Juan,
Het moment van de
Butafumeiro, er zijn geen woorden voor.
Zo indrukwekkend, alle
pelgrims zijn er betoverd door.
Wij gaan zelfs vandaag
nog een tweede keer naar de mis..
Twee uur op voorhand,
als dat niet gedreven van ons is?
We drinken nog samen
met vier Belgen een koel glas
in het mooie klooster,
buiten op het terras.
Gaan op zoek naar
geschenken en souveniers,
nemen langzaam
afscheid van de streek van de tempeliers.
4 Belgen: Bert en Kris uit Meise en Annie uit Kalmthout en Annie uit Achterbroek (Kalmthout).
4 Belgen: Bert en Kris uit Meise en Annie uit Kalmthout en Annie uit Achterbroek (Kalmthout).
De laatste dag is
aangebroken , het is een feit.
Om de open markt te
bezoeken, maken we nog even tijd.
Heerlijk fruit en
kleurige groenten, mals vlees en verse
vissen,
dit te zien is iets
wat we deze keer echt niet wilden missen.
Om drie uur stijgen we
op, we zien mensen van onderweg terug.
Na twee uur vliegen is
ons avontuur weer achter de rug.
We worden opgehaald en
liefdevol onthaald door onze mannen,
Hoe vaak hebben we dit
tegen elkaar gezegd,
dat onze relatie
onderling zo goed was en hecht?
Ieder die we ontmoetten
heeft het aan ons kunnen zien:
Immer wel gezind,
kortom, een voortreffelijk team!
Gegevens stappenteller:
stapdag 1: 22,00 km
stapdag 2: 26.218 steps waarvan 17.976 aerobic in 167 minuten en 15,20 km
stapdag 3: 37.780 29.918 254 21,91
stapdag 4: 15.698 10.671 101 9,10
stapdag 5: 42.583 33.898 294 24,69
stapdag 6: 39.302 26.603 255 22,79
stapdag 7: 35:505 19.056 172 20,59
stapdag 8: 32.875 15.395 151 19,06
Muxia 9.791 2.333 23 5,67
Santiago 12.174 993 10 7,06
tot 12:00 9.231 1.069 10 5,35
stapdag 6 was zwaar: eerst tot in Finisterre - dan heen en terug naar de Kaap (met rugzak). Nadien nog verder naar onze mooie -maar afgelegen- slaapplaats.
Bij het opstellen van deze camino gebruiken wij informatie
Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela. Flandes (Bélgica). Infopunt Tochtervaring=Annemie Vanderschoot.
Uit de blog van pelgrim Helmut (Nederland):http://www.pelgrim-helmut.nl/Pages/Main/html/Camino_Fisterra/Reisverslag_Camino_Fisterra.html
http://www.gronze.com/santiago-finisterre
Aankoop van Rother Wandelgids Spaanse St. Jacobsroute
Dag 0 = aankomst in Santiago dC vanuit vliegveld met autobus naar de Praza en Galicia en te voet naar Praza de la Azabacheria -nu PRAZA DA IMMACULADA nr 3 en overnachten in het KLOOSTER VAN SAN MARTIÑO PINARIO
STAPDAG 1: Van SdC tot NEGREIRA.
23 km (die vandaag heel wat meer leken - uit verslag pelgrim-helmut)
Alto do Vento: eten Ventosa (145 m, 70 inw): eten Augapesada (60 m, 135 inw): eten
Alto do Mar de Ovellas/Carballo(280m, 55 inw): bar Transmonte(225m, 70 inw): bar
Ponte Maceira(153m, 65 inw): eten Negreira: alle voorzieningen Tot Cée: geen inkopen.
Van de Praza do Obradoiro wandelt u voorbij het
parador nacional HOSTAL REYES CATÓLICOS de trap af naar de Rúa das Hortas.
Volg deze tot aan een boog naar rechts de kruising Campo das Hortas. Schuin
links over de kruising begint de Campo do Cruceiro do Gaio. Deze takt
naar links af, de Camino gaar rechtdoor op de Rúa da Poza do Bar. Volg
ter oriëntatie de wegwijzer “Hotel San Lorenzo”. Aan het eind van de
straat komt u bij de Carballeira de San Lorenzo, een kleine
groenvoorziening met oude eiken. U neemt het voetpad rechts door het park (markeringsteken), gaat dan licht bergafwaarts en
steekt op de dalbodem een bruggetje over, en buigt dan linksaf, voorbij enkele
vervallen huizen. Even later staat bij een splitsing een bord “Finisterre”. Het
pad kronkelt door een bosje, gaat dan bergopwaarts en mondt uit in een
asfaltweggetje, via hetwelk u naar links Sarela do Baixo bereikt (½
uur). ACHTEROM KIJKEND HEBT U EEN MOOI UITZICHT OP DE
KATHEDRAAL VAN SANTIAGO.
De route leidt rechtsaf door het bos naar Carballal
(3/4 uur). Door een kleine woonwijk en een bosje bereikt u Quintáns (3/4 uur). Op
een bospaadje wandelt u dan bergopwaarts naar de hoogte Alto do Vento (½
uur), even daaronder ligt het gehucht Ventosa. Naast de weg bereikt u Aguapesada
(½ uur). Bij de uitgang van het plaatsje klimt de route over een voor een
deel steil bospad, het laatste stuk op een weggetje naar de Alto do Mar de
Ovellas (1 uur) 10,7 % gedurende 2000 m naar Alto do Mar de Ovellas vanuit
Augapesada, op 11,6 km van de 23 km.
Even later komt u door Carballo. Over de landweg wandelt u naar Transmonte (¼ uur) en Ponte Maceira (½ uur).
Even later komt u door Carballo. Over de landweg wandelt u naar Transmonte (¼ uur) en Ponte Maceira (½ uur).
De gotische brug bij Puente (Galicisch Ponte)
Maceira werd in de 14e eeuw gebouwd en in de 18e eeuw gerestaureerd. In een elegante, op
het hoogste punt spits toelopende boog overspant ze de Rio Tambre. Van de brug
af hebt u een mooi uitzicht op de rivier en diverse gerestaureerde molens, en
op een mooi middeleeuws landgoed (PAZO) midden in een plantsoen. De Capillo de
San Brais aan de voet van de brug stamt uit de 18e eeuw.
Na de brug slaat u linksaf. U wandelt een klein eindje over een mooie
rivieroever en daarna over een landweg naar Barca (½ uur) en via de
buitenwijk A Chancela naar Negreira (½ uur). U doorkruist de plaats in de
lengte en gaat dan licht stijgend recht op de supermarkt GADIS af(laatste
mogelijkheid om inkopen te doen vóór de herberg). Ga bij de supermarkt rechtsaf
en even later linksaf –weg van de hoofdstraat. U passeert een oud, in de 17 en
18e eeuw gerestaureerd landgoed en verlaat Negreira door een poortgewelf.
Daarna gaat u schuin links bergopwaarts. Bij een splitsing gaat de camino naar
rechts verder. De herberg van de Xunta ligt op 250 m afstand aan de weg naar Noia
(ruim ¼ uur van het centrum). Negreira is de grootste plaats op de route naar
de kust, maar verder zonder cultuurhistorisch belang.
Het traject is goed gemarkeerd. Veel landweg, verder veld- en bospaden. Alleen in het begin schaduw.
Hoogteverschil 500 m stijgend, 400 m dalend.
Landschap: hoewel de etappe niet veel afwisseling
biedt, is ze landschappelijk heel betoverend. De route gaat door heuvelachtig
achterland en de hoogvlakten van de comarca Xallas. Ver uiteen liggende kleine
nederzettingen en gehuchten met meestal minder dan 100 inwoners bepalen het
beeld van deze agrarische streek.
A Pena 345 m, 180 inw (bar)
Vilaserío (eten)
Wandel vanuit de herberg bergafwaarts een eindje terug en neem dan het
eerste pad naar L, naar de kerk. Bij de begraafplaats gaat het R af een klein
gehucht in. Dit doorkruist u rechtdoor en verlaat het tussen de stenen zuil en
de imposante kastanjeboom door. Op het
bospad bereikt u na korte tijd de landweg, waarop u naar Zas wandelt
(een klein ½ uur). Daar gaat u R af de weg over en dan verder op een bospad,
naar de kleine, slechts enkele inwoners tellende nederzetting.
Camino Real (3/4 uur). Licht bergopwaarts bereikt u
Rapote (ruim ¾ uur) en A Pena(ruim ¼ uur) en even later enigszins
naar links Portocamiño. Daar gaat u rechtsaf op de landweg verder
bergopwaarts, kort na de verwijzing naar het windpark (Parque eólico de Corzán slaat
u rechtsaf het paadje in. Dit brengt u bergopwaarts en weer naar de landweg;
hierop R af en tot aan het naar L aftakkende pad naar Vilaserío (ruim 1
uur). Naar R komt u bij de bar/rest.
Stapdag 3: Van VILASERÍO tot PONTE OLVEIRA = 18 km (21,91km)
SANTA MARIÑA MORANOS, eten, internet
PONTE OLVEIRA (263 m, 35 inw) eten, internet
OLVEIROA, drinken, overnachten, eten
Weinig horeca gelegenheden. Neem proviand en water mee. Indien open: 1 terras in Maroñas.
Weinig schaduw, bij warm weer kan de wandeling inspannend zijn.
Weinig schaduw, bij warm weer kan de wandeling inspannend zijn.
LAS DIFICULTADES
Cruce de la AC-400 en SANTA MARIÑA: Intersección peligrosa (GEVAARLIJKE KRUISING)a la salida de Santa Mariña, junto al
albergue privado).
Aan de bar/rest slaat u de weg naar L omhoog in en
wandelt –voorbij de herberg- naar Cornado (3/4 uur). Bij de FONTEIN slaat u L af omhoog en stuit
even later op een weggetje waar u R af en weer meteen L af gaat. Heel weids en
glooiend strekt de hoogvlakte van de comarca Xallas (bekend om haar
mandenvlechterij, cestería en aparte vrouwenhoeden van stro, sombreros de paja)
zich uit tot de einder. Via landbouwweggetjes bereikt u Maroñas(1 ¼ uur)
en Santa Mariña (¼ uur). Daar slaat u bij de T-kruising linksaf, gaat op
de weg voorbij het restaurant en takt R af en wandelt naar Bon Xesús
(3/4 uur). Links van de route verheft
zich de hoogste berg v/d streek, Monte Aro (561 m). Op een klein
asfaltweggetje gaat het, licht stijgend, verder naar Vilar do Castro.
Volg daar de weg naar R het gehucht uit. Bij het weggetje kort daarna slaat u L
af omhoog en komt over een kleine pas (½ uur van Bon Xesús).Vanaf de
hoogte hebt u een mooi uitzicht op het Fervenza-stuwmeer. Bergafwaarts komt u
door Lago (ruim ¼ uur). Blijf op de hoofdweg en houd dan L aan op het
kleine landweggetje. Dit voert u via Abeleiroas (¼ uur) en Corzón
(ruim ¼ uur), dat rechts blijft liggen, naar Mallón (een klein ¼ uur).
In het plaatsje slaat u R af de landweg in. Via Ponte Olveira (¼ uur) bereikt
u over een kleine heuvel Olveiroa (½ uur).= volgende stapdag.
Stapdag 4 : Van PONTE OLVEIRA tot LOGOSO= 5 km (wasdag) (9.1 km)
Traject: In Olveiroa (270 m, 125 inw) is een bar en eetgelegenheid.
Via Ponte Olveira
bereikt u over een kleine heuvel Olveiroa (½ uur). Let voor de herberg
op de wegwijzer die van de weg af naar links de plaats in leidt. Volg daar in
het centrum de wegwijzer naar rechts het steegje in.
Keer vanuit de herberg terug naar de route, ga R af en sla bij een oude wasplaats L af het holle weggetje in. Het pad stijgt geleidelijk aan, gaat langs de flank van de berg O SIMO (413 m) en gaat weer omlaag. Na ¾ uur steekt u de brug over een beekje over. Daarna gaat het bergopwaarts naar Logoso (¼ uur).
Door een mooi dal
wandelt u bergopwaarts naar Hospital (½ uur) = volgende dag.
O Logoso, s/n15151
CampeloSpanje +34 659 50 53 99
|
|||||
Reserveringsgegens
|
1
nacht, 4 bedden op een slaapzaal
|
||||
Inchecken
|
(13:00 - 21:00)
|
||||
Prijs:
|
48
euro – 12 euro per persoon
|
||||
Stapdag 5: Van Logoso tot CEE = 16 km. (24,69 km)
Proviand en drank meenemen = geen terrasjes of winkels onderweg.
Landschap:
lange, zeer aantrekkelijke route naar de ATLANTISCHE OCEAAN.
Kort na OLVEIROA
doet de lage en robuuste vegetatie aan heidelandschappen denken. Al gauw is de
ATLANTISCHE OCEAAN aan de horizon zichtbaar, vanaf HOSPITAL tekent de kust zich
steeds duidelijker af. Het enige schoonheidsfoutje is de ijzerfabriek na
HOSPITAL.
Hoogteverschil:
450m stijgend, 720m dalend.
Van in Logoso
wandelt u door een mooi dal bergopwaarts naar Hospital (½ uur). Vóór de
plaats slaat u links de weg op en naar de bar. Daar schuin tegenover snijdt u
een stuk van de hoofdweg af via de oude weg. De lelijke ijzerfabriek ligt erg
zichtbaar op een hoogte. Even later geeft een dubbele stenen wegwijzer de scheiding tussen de
routes naar Finisterre en Muxia aan. In de verte is voor het
eerst de zee te zien. Volg de weg ca 400 m naar links en sla dan rechtsaf het
mooie bosbouwpad door een heideachtige hoogvlakte in. Na 1¼ uur bereikt u de
eenzaam gelegen Ermita de Nuestra Señora de las Nieves.
De Ermita de Nuestra Señora de las Nieves stamt uit de 18e eeuw. De waterbron bij de kapel zou goed zijn voor zogende vrouwen en moederdieren. Op 8 september is de Ermita het doel van een bedevaart die op een volksfeest lijkt.
Na de kapel gaat het pad omhoog. Steeds duidelijker tekent de kust zich tegen de horizon af, rechts is de landtong van Finisterre te zien. Na 1 uur bereikt u de Ermita de San Pedro Mártir. Het water van de bron bij de middeleeuwse kapel zou goed zijn tegen reuma, pijnlijke voeten en wratten. Voorbij de Ermita komt u in ruim ¼ uur bij de wegwijzer naar het Cruceiro da Amanda (een enigszins terzijde staand wegkruis). Van de 283 m hoge heuvel hebt u bij goed weer een adembenemend uitzicht op de kust, de Ria van Corcubión en Kaap Fisterra. Wat een belevenis moet dat zijn geweest voor middeleeuwse pelgrims die nog nooit een zee hadden gezien! Even later bereikt u bergafwaarts Camiños Chans (½ uur). Van hier uit wandelt u bijna op zeeniveau en de weg volgend naar Cée (¼ uur, ’s zondags grote markt).
Vanuit Cée volgt u
de kustlijn naar Corcubión(ruim ¼ uur)
Hostels:
Hostel Moreira Adres:
C / Rosalia de Castro, 75 : CEE (A
Coruña)
Sluiting: 22:00 in de zomer en 19:00
in de winter
Stapdag
6 Van CEE tot CABO FINISTERRE= 16 km. (22,79 km)
Traject: gemakkelijk en tamelijk moeilijk, goed gemarkeerd. Tot CORCUBIÓN merendeel bos- en veldpaden, daarna tot FINISTERRE voor een deel langs de weg.
Traject: gemakkelijk en tamelijk moeilijk, goed gemarkeerd. Tot CORCUBIÓN merendeel bos- en veldpaden, daarna tot FINISTERRE voor een deel langs de weg.
Hoogteverschil:
450 m stijgend, 720 m dalen.
Het
havenstdje Corcubión staat sinds 1984 onder monumentenzorg.
Karakteristiek zijn de huizen met witte galerijen en stenen plinten. De Iglesia
de San Marcos werd omstreeks 1430 in de zogeheten kustgotische stijl (gótico-marinero)
gebouwd. De kerktoren stamt uit de 19e eeuw, hij verving de oude,
die bij een noodweer was ingestort. Tijdens de olieramp van 2002 wisten
bewoners en vrijwilligers door middel van een barrière vervuiling van de baai
van Corcubión en Cée te voorkomen. Feestdagen: 16 juli Romería del Carmen, feestelijke
boetenprocessie te ere va&n de heilige Carmen, schutspatrones van de
zeevaarders. Eind juli Fiesta medieval, middeleeuws feest. Eerste zaterdag in
augustusFiesta de la almeja, venusschelpfeest met proverij van witte
Albariño-en Ribeirowijnen.
Vanuit Cée volgt u
de kustlijn naar Corcubión (ruim ¼ uur). Op de promenade naast de
hoofdstraat komt u bij een kleine kruising met een begroeid verkeerseiland. Een
markeringsteken leidt u rechtdoor de stad in en dan schuin links omhoog naar de
kerk. Op een woonhuis wijst een schelptegel naar een trap rechts. Door een
smal steegje komt u bij een plantsoen, dat u rechtuit
oversteekt. Via het zeer smalle holle weggetje komt u bij een bospad en bereikt
bergopwaarts Vilar (ruim ¼ uur). U gaat rechtsaf en steekt even later de C552 over. Bij de Alto
de San Roque ligt de herberg van Corcubión.
U blijft kort aan
deze kant van de weg, steekt dan over en bereikt Amarela (¼ uur). Volg bij Amarela
een klein eindje de C552 en sla dan een klein bospaadje in. Na ¼ uur komt de
witte zandbaai van Estorde in zicht. Van Estorde volgt u de weg het
langgerekte dorp Sardiñeiro (¼ uur) in. Ter hoogte van het zebrapad
slaat u bij het bord Praia do Rostro rechtsaf en meteen weer linksaf de
steeg in. Bij de kleine supermarkt gaat het rechts van de straat af een bospad
omhoog. Enige tijd later steekt u voor een laatste keer de C552 over; via een
mooi kustpad bereikt u het 2 km lange zandstrand Playa de Langosteira (3/4
uur). Wandel tot het eind en dan linksaf het centrum van Finisterre (3/4
uur) in. Hiervandaan leidt de kleine kustweg naar de Faro (vuurtoren, ¾
uur).
De
Kelten volgden de baan van de zon al tot Fisterra (Spaans Finisterre).Op
de top van de Monte del Facho (247 m), boven de vuurtoren, vierden ze
vruchtbaarheids- en zonneriten. Ook de Fenicische zonnetempel Ara Solis zou
daar gestaan hebben. Voor de Romeinen was de landtong, die zij Promontorium
Nerium noemden, de Finis Terrae, het einde van de wereld, waar de Mare
Tenebrosum, de Zee der Duisteris, zoals ze de Atlantische Oceaan noemden,
begon. Na de ontdekking van het graf van de apostel begon de vermenging van
heidense en christelijke gebruiken. Destijds was de zeer vereerde Santo
Cristo de Fisterra (14e eeuw) de westelijkste voorstelling van
Christus. Het houten beeld zou tijdens de storm overboord zijn gegooid of
gevallen en vervolgens in Finisterre aan land gespoeld zijn. Het wordt bewaard in de aan het pad naar de
vuurtoren gelegen Iglesia de Santa Maria das Areas. Van het eerste
romaanse bouwwerk uit de 12e eeuw zijn delen van de apsis, het
oostportaal en ekle kapitelen bewaard gebleven, in de loop der eeuwen kwamen
daar gotische en barokke elementen bij (1 juli tot 15 sept 10 tot 14:30 en 16
tot 20 uur). Op de plaats van de huidige begraafplaats bevond zich vroeger een
pelgrimshospitaal. Finisterre zelf is een klein vissersstadje, waar het behalve
in augustus en de zomerweekends gezapig aan toegaat. Tot vandaag de dag is de
uit middeleeuwse pelgrimsverslagen overgeleverde traditie blijven bestaan om de
op de wandeling gedragen kleding –althans voor een deel– bij de vuurtoren te
verbranden. In de juiste volgorde uitgevoerd –duik in zee, het verbranden van
de kleren, kijken naar de zonsondergang – houdt het ritueel de belofte in dat
men de volgende dag als nieuw mens zal ontwaken.Maar ga in geen geval vlak onder
de vuurtoren in zee! Alleen ervaren percebeiros, verzamelaars van de percebes
(eendenmossels), kunnen dat wagen. Veiliger – zij het meestal alleen voor
onverschrokken, niet-kouwelijke mensen een genoegen – is een duik in zee aan de
wondermooie Playa de Langosteira. Bijna 2 km lang is de zandbaai, met een
beetje geluk vindt u er ook echte jacobsschelpen.
De
17m hoge vuurtoren werd in 1853 gebouwd. Zijn lichtstraal reikt ca 57 km
ver. Vanaf Kaap Fisterra wordt 70% van de mondiale vrachtvaart gecontroleerd. .Webcam:
“www.costameiga.com/turismo/webcam.htm.”
Pelgrims
die naar Finisterre komen en de compostela al bezitten, krijgen in de herberg
van de Xunta de Fisterrana, het schriftelijke bewijs dat ze te voet, per
fiets of te paard aan het “eind van de wereld” zijn geweest.
Culinair:vis,
inktvis en mosselen, al naargelang het seizoen.
Feestdagen:
stille week, Semana del Cristo, processies en passiespelen
met veel amateuracteurs; feest van nationale betekenis. Eerste zondag in
augustus Fiesta del Lonqueirón (lijkt op Navaja, zwaardschede). In augustus
(zonder vaste datum) Festa del Pulpo, octopusfeest.
In de gemeentelijke herberg in FINISTERRE met Credential voor de Fisterrana.
In de gemeentelijke herberg in FINISTERRE met Credential voor de Fisterrana.
Stapdag 7 Van CABO FISTERRA tot LIRES 13.6 km (20,59 km)
Het traject= goed gemarkeerd, gemakkelijk. Merendeels bos-en veldpaden.
450m stijgen en
dalen.
Lastige
plaats: na Hermedesuxo de Baixo 2 even lange varianten: een in de
buurt van de kust, de andere door het binnenland.
Infrastructuur:
San Salvador (39 m 35 inw) pension. Lires (40m, 165 inw) bar,
pension
Bij
San Martiño de Duio zou zich de verdwenen stad Dugium bevinden, het
toneel van de legende over de graflegging van de hl. Jacobus. Nadat de boot met
zijn lichaam in Padrón was geland, stuurde koningin Lupa de beide leerlingen
van de apostel naar Dugium, opdat de Romeinse onderbevelhebber hun toestemming
zou geven het lijk te begraven. Maar
deze sloot de leerlingen op en veroordeelde hen ter dood .Engelen hielpen het
tweetal te ontkomen en voor straf verdween Dugium in zee.
Verlaat Finisterre
op de C552 richting Santiago de Compostela. Even voor de bushalte/Hotel Arenal
wijst een stenen wegwijzer naar links omhoog, naar de buitenwijk San Martiño
de Duio(¼ uur). Evenwijdig aan de kust wandelt u door het nieuwbouwgebied
van San Martiño naar Escaselas (½ uur), dan linksaf over een kleine
landweg naar Hermedesuxo de Baixo (¼ uur). De kustvariant blijft
rechtdoor over de weg gaan en leidt via Denle (½ uur) naar Padris (1
¼ uur). De binnenlandvariant slaat kort na Hermedesuxo rechtsaf naar San
Salvador (schelpenwegwijzer; ¼ uur. Een omhoog gaand bospad leidt u naar Rial
en meteen daarna naar Buxán (¾ uur). Houd daar aan het eind van het
plaatsje rechts aan en wandel dan steeds rechtdoor tot aan het stopbord bij de bushalte
van O Sixto (de pijl naar links even tevoren wijst naar de kust).
Bij het stopbord gaat u linksaf omhoog naar het op enkele minuten afstand
gelegen Padris (½ uur vanaf Buxán). Even na Padris komt de kustvariant
van links beneden uit op de door u gevolgde variant.
Van Padris leidt een
mooi bospad u bergopwaarts. Op het hoogste punt eindigt het bos en volgt u de
wegwijzer schuin rechts omlaag (niet de pijl rechtdoor volgen) naar Canosa (een
klein ¾ uur). Ga daar rechtsaf en daarna links om het gehucht heen. Na ca. 300
m moet u uitkijken naar het wat onopvallende bospaadje rechtdoor. Hierop
wandelt u omlaag naar een brug, waar u links- en meteen weer rechtsaf gaat en
dan evenwijdig aan de weg naar Lires (¾ uur) bereikt.
Stapdag 8 Van LIRES tot in MUXÍA. 15.7 km (19,06 km)
Het traject= goed gemarkeerd, gemakkelijk. Merendeels bos-en veldpaden.
450m stijgen en
dalen. PIJLEN IN DE TWEE RICHTINGEN. Nueve km incómodos (moeilijk) entre Lires
y el Facho de Louirdo: 9 km que mira casi siempre hacia arriba (bijna altijd
stijgen).
Lastige
plaats: Na Lires kan een beek alleen blootsvoets over
zandsteenblokken in het water worden overgestoken. Bij hoogwater gevaarlijk! Omweg vanaf Lires
over weg.
Muxía:
Pelgrims krijgen tegen overlegging van de credencial bij het
verkeersbureau de pelgrimsoorkonde “Muxía” (dagelijks 9:30 tot 14:30 en 16 tot
20 uur
Even
na Lires zult u uw schoenen moeten uittrekken en over
grote zandsteenblokken door de (koude) beek moeten waden (2016: ONDERTUSSEN IS HIER EEN BRUG GEBOUWD). Daarna wandelt u door
een klein dicht loofbos bergopwaarts en weer bergaf naar Frixe (½ uur)
en over een gedeeltelijk drassig paadje naar Guisamonde (½ uur). Via een
landweggetje komt u bij het kleine gehucht Morquintián (½ uur).
Houd bij de volgende
2 aftakkingen steeds rechts aan en volg een flink eind de omhooggaande weg,
voorbij enige vervallen huizen. Bij de volgende T-kruising gaat u rechtaf
omhoog (negeer de oude
wegwijzers naar links en meteen weer naar rechts, ze brengen u op een
dwaalspoor) en slaat even later linksaf het eerste bosbouwpad in. Hierop
bereikt u het hoogste punt van deze etappe (230 m ¾ uur. Daarna gaat het door
een eucalytusbos bergafwaarts naar Xurantes (½ uur) U volgt de weg,
slaat bij de volgende gelegenheid rechtsaf en blijft richting zee wandelen.
Uit de blog van pelgrim Helmut: "Aan de andere zijde loopt een breed zandpad echt steil naar beneden tot in het dorp Xurarantes. Hier is het oppassen met de bewijzering. De linkerpijlen wijzen meer naar het strand wat zoeken betekent; hou dus rechts aan."
Uit de blog van pelgrim Helmut: "Aan de andere zijde loopt een breed zandpad echt steil naar beneden tot in het dorp Xurarantes. Hier is het oppassen met de bewijzering. De linkerpijlen wijzen meer naar het strand wat zoeken betekent; hou dus rechts aan."
Langs de rotsachtige kust bereikt u Muxía (½ uur).Via de promenade komt
u in de Rúa da Atalaia en daarna op een voetpad bij het Santuario de la
Virxe da Barca (¼ uur). De zonsondergangen daar doen niet onder voor die
vanaf Kaap Fisterra!
De
Heilige Maagd in de Stenen Boot, de Virxe da Barca, heeft Muxía
tot een geliefd doel voor Jacobspelgrims gemaakt. Er zijn niet veel plaatsen
waar de aanwezigheid van Keltisch en christelijk geloof zo tastbaar is als
hier. Volgens de legende verscheen de Heilige Maagd in een schip van steen aan
Jacobus toen hij tijdens de kerstening van het noordwesten van het Iberische
Schiereiland de moed dreigde te verliezen. Aan haar is de eevoudige stenen kerk
(18e eeuw)op het landpunt van Muxía gewijd. De Piedras Santas,
grote, eigenaardig gevormde stenen op het rif ervoor werden als resten van het
schip van Maria beschouwd. In de Keltische traditie worden er magische krachten
aan toegeschreven. De opvallendste is de niervormige A Pedra dos Cadris,
die –volgens de christelijke interpretatie– het zeil van het schip
symboliseert. Wie er negenmaal onderdoor kruipt, zou van nierziekten en
reuma worden genezen. Van het vroeger mooie, ca 1000 inwoners tellende
vissersdorpje Muxía getuigen enkeln og enkele stenen. Na de ontdekking van rijke visgronden in de
jaren 1960 groeide het dorp zonder planologisch perspectief. Een mooi voorbeeld
van de in de kustplaatsen ontwikkelde kustgotische (gótico-marinero) stijl is
de eenbeukige Iglesia de Santa Maria (14e eeuw) boven het
centrum. Muxía is de enige plaats in Galicië waar congrio, zeepaling, nog in de
zon gedroogd wordt. U kunt de houten stellages in de buurt van de promenade
gaan bekijken. Tijdens de olieramp van 2002 kreeg deze promenade een treurige
bekendheid doordat de olie hier het eerst aanspoelde.
Gastonomie:
vis, fruits de mer en spciaal percebes (eendenmossels).
Feestdagen:
Goede Vrijdag Fiesta del Congrio, gastronomisch
volksfeest. Eind juli Procesión de la Virgen del Carmen, zeeprocessies
ter ere van de beschermheiligen van de zeelui. Zaterdag t/m maandag voor de
tweede zondag in sept. (behalve als deze op de 8e valt, dan op 15
sept.):Romería de la Barca, belangrijkste en grootste bedevaart van
Galicië, driedaags feest met processies, volksfeest en groot vuurwerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten